Papież zachęca biskupów, by byli budowniczymi jedności

Na wstępie dziękując biskupom za obecność, papież przypomniał, że każdy z nich jest najpierw owcą w trzodzie Pana, a dopiero potem pasterzem.

Leon XIV przypomniał znaczenie nadziei – motywu przewodniego Roku Jubileuszowego - w posłudze biskupów, którą mają przekazywać słowem i świadectwem.  „Czasami, głosić, że nadzieja nie zawodzi, oznacza iść pod prąd, a nawet wbrew oczywistym, bolesnym sytuacjom, które wydają się bez wyjścia” - podkreślił Ojciec Święty. Wskazał, że ogromne znaczenie ma tu także przykład życia, mocno zakotwiczonego w Bogu i całkowicie oddanego służbie Kościołowi. Zachęcił biskupów do utożsamiania się z Chrystusem.

Podejmując głębszą refleksję nad cechami świadectwa biskupa papież wskazał, że w pierwszym rzędzie jest on widzialną zasadą jedności w Kościele partykularnym, który został mu powierzony. „Jego zadaniem jest troska o to, aby wspólnota ta budowała się w komunii wszystkich jej członków między sobą oraz z Kościołem powszechnym, doceniając wkład różnorodnych darów i posług dla wspólnego wzrostu i szerzenia Ewangelii” - przypomniał.

Leon XIV podkreślił następnie znaczenie cnót teologalnych w życiu biskupa. Ma być on człowiekiem w pełni uległym działaniu Ducha Świętego, który wzbudza w nim wiarę, nadzieję i miłość oraz podsyca je w różnych sytuacjach życiowych. Zaznaczył, iż biskup jest człowiekiem wiary, jest człowiekiem nadziei a jego wiara i nadzieja łączą się w nim jako w człowieku miłości pasterskiej. „Całe życie biskupa, cała jego posługa, tak różnorodna i wielowymiarowa, odnajduje swoją jedność w tym, co św. Augustyn nazywa amoris officium. Tutaj jego życie teologalne wyraża się i przejawia w najwyższym stopniu. W przepowiadaniu, podczas wizytacji wspólnot, w słuchaniu prezbiterów i diakonów, w decyzjach administracyjnych – wszystko jest ożywiane i motywowane miłością Jezusa Chrystusa” – stwierdził Leon XIV.

Ojciec Święty podkreślił również znaczenie w życiu biskupa roztropności pasterskiej, ubóstwa, doskonałej wstrzemięźliwości w celibacie oraz cnót ludzkich.

Mówiąc o roztropności pasterskiej papież podkreślił konieczność stosowania dialogu jako stylu i metody w relacjach, a także w zarządzaniu synodalnością w Kościele partykularnym. Następnie wskazał na znaczenie ubóstwa biskupa, który „prowadzi prosty, powściągliwy i hojny styl życia, godny, a zarazem odpowiedni do warunków większości swego ludu”. Poruszając kwestie czystości Leon XIV zaznaczył, że obok osobistego stylu życia biskup „powinien być zdecydowany i stanowczy w reagowaniu na sytuacje, które mogą powodować zgorszenie, oraz w każdym przypadku nadużyć, zwłaszcza wobec małoletnich, stosując się do obowiązujących przepisów”. Ojciec Święty zachęcił również do praktykowania takich cnót ludzkich jak lojalność, szczerość, wielkoduszność, otwartość umysłu i serca, zdolność do radowania się z tymi, którzy się radują, i cierpienia z tymi, którzy cierpią; a także panowanie nad sobą, delikatność, cierpliwość, dyskrecję, wielką skłonność do słuchania i dialogu oraz gotowość do służby.

„Niech wstawiennictwo Maryi Panny oraz świętych Piotra i Pawła, wyprosi dla was i waszych wspólnot najbardziej potrzebne łaski. W szczególności, niech wam pomagają być ludźmi komunii, wspierać nieustannie jedność prezbiterium diecezjalnego, aby każdy prezbiter, bez wyjątku, mógł doświadczać ojcostwa, braterstwa i przyjaźni biskupa. Niech ten duch wspólnoty dodaje kapłanom otuchy w ich pracy duszpasterskiej i niech sprawia, by Kościół partykularny wzrastał w jedności” – powiedział Leon XIV na zakończenie swego przemówienia.

Całe przemówienie Leona XIV na kolejnej stronie.