Papież Franciszek ogłosił podczas modlitwy Anioł Pański, że na konsystorzu 8 grudnia kreuje 21 nowych kardynałów z czterech kontynentów i krajów takich jak m.in. Iran czy Indonezja. Emerytowany nuncjusz Acerbi, w wieku 99 lat, jest najstarszym wśród mianowanych kardynałów. W rozmowie z Radiem Watykańskim-Vatican News opowiedział, jak przyjął tę nominację.
„Wierzę, że Papież chciał dać wyraz uznania i wdzięczności za służbę, którą tak wielu starych i nowych nuncjuszy oraz pracowników nuncjatur pełni na świecie” - powiedział w rozmowie z Vatican News kard. nominat Angelo Acerbi, nuncjusz apostolski. Dodał, że jest to „dość nieoczekiwana nominacja również ze względu na mój wiek, który jest bardzo zaawansowany”.
Wdzięczność i uznanie
Nowo mianowany kardynał podkreślił, że przyjął tę nominację „z wielką wdzięcznością i dziękczynieniem, a także z lekkim strachem, ponieważ jest to zawsze wielka nowość dla wszystkich, ale zwłaszcza dla starych”.
Nowo mianowany kardynał dodał, że dwóch z tych, którzy byli sekretarzami nuncjatury, gdzie był nuncjuszem, zostało mianowanych kardynałami przez Papieża Franciszka. Są to kard. Mario Zenari, nuncjusz apostolski w Syrii i kard. Christophe Pierre, nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych.
Dowiedział się o nominacji jak każdy wierny, słuchając Papieża
Dodał, że dowiedział się o swojej nominacji, słuchając Papieża po odmówieniu modlitwy Anioł Pański. Powiedział, że otrzymał wiele gratulacji i przyznał, że „trochę mnie to rozproszyło”. Powiedział, że będzie wspierał Papieża „głównie modlitwą, ponieważ nie widzę, jak inaczej mógłbym to zrobić, biorąc pod uwagę mój późny wiek”.
Zapytany, jak jego rodzina przyjęła nominację, powiedział, że jeden z jego siostrzeńców, który jest dziennikarzem, „gdy tylko usłyszał wiadomość, rzucił się, by do mnie zadzwonić”.
Biografia
Kard. nominat Angelo Acerb urodził się 23 września 1925 r. w Sesta Godano (Włochy) i został wyświęcony na kapłana 27 marca 1948 r. w ówczesnej diecezji Pontremoli. Wstąpił do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej w 1956 r. i służył w przedstawicielstwach papieskich w Kolumbii, Brazylii, Francji, Japonii i Portugalii, a także w Radzie Sekretariatu Stanu ds. Publicznych Kościoła. Paweł VI, 22 czerwca 1974 r., mianował go Pronuncjuszem Apostolskim w Nowej Zelandii i Delegatem Apostolskim na Oceanie Spokojnym, przydzielając mu tytularną Stolicę Zella i osobisty tytuł arcybiskupa. Ten sam święty Papież, 30 czerwca, udzielił mu święceń biskupich w Bazylice Papieskiej Świętego Piotra w Watykanie. Następnie św. Jan Paweł II wysłał go jako nuncjusza do Kolumbii, gdzie wraz z innymi dyplomatami przez sześć tygodni był zakładnikiem partyzantów z Movimiento 19 de Abril (Ruchu 19 Kwietnia), a później na Węgry, do Mołdawii i Holandii. W latach 2001-2015 sprawował urząd Prałata Suwerennego Rycerskiego Zakonu Szpitalników Świętego Jana, z Jerozolimy, z Rodos i z Malty.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).