Papież: za milczeniem Boga kryje się jego czułość

„Czy możemy usprawiedliwić te «ekscesy» jako wyższą racjonalność natury i historii? Czy możemy je religijnie pobłogosławić jako słuszną reakcję na winę ofiar, które na nie zasłużyły? Nie możemy. Istnieje swego rodzaju prawo ofiary do protestu w obliczu tajemnicy zła, prawo, które Bóg przyznaje każdemu, bo przecież to On sam je inspiruje – podkreślił Papież. – Czasami podchodzą do mnie ludzie i mówią: «Ojcze, ja protestowałem przeciwko Bogu, bo mam taki, a taki problem...». Ale wiesz, mój drogi, że sprzeciw jest sposobem modlitwy, kiedy to robisz. Jeśli masz w sercu jakąś ranę, jakiś ból i masz ochotę zaprotestować, zaprotestuj także przeciwko Bogu. Bóg cię słyszy, Bóg jest Ojcem, nie boi się naszej modlitwy protestu, nie! Bóg rozumie. Ale bądźcie wolni, bądźcie wolni w waszej modlitwie, nie zamykajcie jej w z góry przyjętych schematach! Modlitwa musi taka być, spontaniczna, jak rozmowa syna z ojcem, który mówi mu wszystko, co przychodzi na usta, bo wie, że ojciec go rozumie. «Milczenie» Boga w pierwszym momencie dramatu oznacza właśnie to. Bóg nie unika konfrontacji, ale na początku pozostawia Hiobowi możliwość wyrażenia swojego sprzeciwu. Może niekiedy powinniśmy uczyć się od Boga tego szacunku i czułości.“

„Starsi, którzy odnajdują drogę tego świadectwa, którzy przemieniają urazę z powodu straty w wytrwałość w podążaniu za Bożą obietnicą, ci starsi stanowią niezastąpioną obronę dla wspólnoty w obliczu nadmiaru zła – zaznaczył Papież. – Spojrzenie ludzi wierzących zwracające się ku Ukrzyżowanemu, uczy właśnie tego. Obyśmy mogli się tego uczyć także od wielu dziadków i babć, od wielu osób starszych, które tak jak Maryja łączą swoją modlitwę, niekiedy przejmującą, z modlitwą Syna Bożego, który na krzyżu powierza się Ojcu. Spójrzmy na osoby starsze, na starszych mężczyzn, na starsze kobiety; spójrzmy na nich z miłością, spójrzmy na ich osobiste doświadczenia. Tak wiele w życiu wycierpieli, tak wiele w życiu się nauczyli, tak wiele przeszli, ale w końcu mają ten pokój, pokój - powiedziałbym - prawie mistyczny, który jest pokojem spotkania z Bogiem, do tego stopnia, że mogą powiedzieć: «Znałem Cię ze słyszenia, ale teraz moje oczy Cię ujrzały». Ci starsi przypominają pokój Syna Bożego na krzyżu, który oddaje się w ręce Ojca.“