Papież: Kiedy opodatkowanie jest sprawiedliwe, służy wspólnemu dobru

Ojciec Święty przypomniał, że powszechną praktyką w wielu starożytnych społeczeństwach było płacenie dziesięciny. Wyrażała ona dwie ważne prawdy, po pierwsze, że nie można być samowystarczalnym, bo zbawienie pochodzi od Boga oraz po drugie, że trzeba być odpowiedzialnym za siebie nawzajem, troszcząc się w pierwszym rzędzie o potrzebujących. Nawiązując do zasady zgodności z prawem, Papież zauważył, że również dzisiaj poborcy podatków mogą być postrzegani przez społeczeństwo jako wrogowie, których należy się wystrzegać. Kultura podejrzliwości może rozciągnąć się na tych, którzy są odpowiedzialni za egzekwowanie prawa.

„Jest to jednak zadanie podstawowe, ponieważ legalność chroni każdego. Jest to gwarancja równości. Prawa umożliwiają zachowanie zasady sprawiedliwości tam, gdzie logika interesów rodzi nierówności. Legalność w dziedzinie podatków jest sposobem równoważenia stosunków społecznych, eliminowania korupcji, niesprawiedliwości i nierówności. Wymaga to jednak określonej formacji i zmian kulturowych. Jak to się często mówi, opodatkowanie jest postrzegane jako «wkładanie rąk do kieszeni» ludzi: taki jest obraz, wyobrażenie. W rzeczywistości podatki są oznaką legalności i sprawiedliwości. Powinny sprzyjać redystrybucji bogactwa, chroniąc godność ubogich i ostatnich, którzy zawsze są narażeni na ryzyko wykorzystania przez potężnych – podkreślił Papież. Kiedy opodatkowanie jest sprawiedliwe, służy wspólnemu dobru. Pracujmy nad tym, aby wzrastała kultura dobra wspólnego, abyśmy poważnie traktowali powszechne przeznaczenie dóbr, które stanowi ich pierwszy cel: powszechne przeznaczenie, o którym naucza do dziś nauka społeczna Kościoła, dziedzicząc je z Pisma Świętego i od Ojców Kościoła.“

Odnosząc się do tematu bezstronności Ojciec Święty zauważył, że praca urzędów skarbowych postrzegana jest często z niechęcią przez społeczeństwo stawiające w centrum własność prywatną. Wielu ludzi szuka furtki, aby uchylić się od płacenia podatków. Bezstronność urzędników skarbowych wyraża się w tym, że nie ma obywateli lepszych od innych ze względu na swoją przynależność społeczną i że wszyscy powinni przyczyniać się do tworzenia wspólnego dobra.

Trzecią kwestią podjętą przez Papieża była przejrzystość. Nawiązał tutaj do postaci ewangelicznego Zacheusza, który nie tylko uznał swój grzech oszukiwania innych, ale zrekompensował z wielką hojnością krzywdy popełnione wobec ubogich, a szczególnie straty poniesione przez osoby, które wcześniej okradł. Nadał w ten sposób przejrzystość pieniądzom, które przechodziły przez jego ręce.

„Organy podatkowe są często postrzegane w negatywnym świetle, jeśli nie jest jasne, gdzie i jak wydawane są publiczne pieniądze. Może to prowadzić do podejrzliwości i niezadowolenia. Ci, którzy zarządzają majątkiem wszystkich ludzi, ponoszą poważną odpowiedzialność, aby nie wzbogacać się ich kosztem – podkreślił Papież. Przejrzystość w zarządzaniu pieniędzmi, które pochodzą z ofiar wielu pracowników, ujawnia wolność ducha i kształtuje ludzi, aby byli bardziej zmotywowani do płacenia podatków, zwłaszcza jeśli ich pobieranie pomaga przezwyciężyć nierówności, podejmować inwestycje, aby było więcej pracy, zapewnić dobre zdrowie i edukację dla wszystkich, stworzyć infrastrukturę, która usprawnia życie społeczne i gospodarkę.“