Rozważania na Tydzień Misyjny 2021, przygotowane przez Papieskie dzieła Misyjne.
Wprowadzenie
Rozpoczynając modlitwę różańcową, wypraszajmy potrzebne łaski dla misjonarek i misjonarzy, dzięki którym mieszkańcy krajów misyjnych będą mieli szansę spotkać Jezusa.
1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
Przychodzimy na świat obciążeni grzechem pierworodnym zasługującym na potępienie, ale Bóg okazuje nam litość i przez chrzest zostajemy oczyszczeni i włączeni do Kościoła, którego Matką jest Najświętsza Maryja Panna. Przez chrzest każdy staje się dzieckiem Boga i każdy powinien być gotowy, aby służyć i pomagać innym w drodze do zbawienia.
Taką właśnie służbę podejmują misjonarki i misjonarze, a każdy z nas ma szansę, aby w tym pomagać. Czy pamiętam o tym?
2. Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej
W pewnym momencie Maryja spostrzegła zakłopotanie gospodarzy, bo zabrakło wina. Zwraca się więc do Jezusa ze słowami „Wina nie mają”, a do pozostałych mówi: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Syn, spełniając prośbę Matki, ukazuje, że nie jest Mu obojętny ludzki los.
A czy my, widząc potrzeby ludzi ubogich – niezależnie od tego, czy są to potrzeby duchowe, czy materialne – dzielimy się z innymi miłością i łaską, którymi sami zostaliśmy obdarowani? Czy pamiętam o tych, którzy czasem nawet wody nie mają, dla których zamiana wody z rzeki na wodę ze studni wykopanej dzięki misjonarzom jest cudem?
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
Chrystusowe wezwanie do nawrócenia i pójścia za Nim pozostanie zawsze aktualne i zobowiązujące ludzkie sumienia. Z daru zbawienia skorzystać mogą ci, którzy uwierzą w Ewangelię, nawrócą się i podejmą życie zgodne z nauką i przykładem Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
O nawrócenie tak wielu jeszcze niewierzących zabiegają misjonarki i misjonarze. Nieraz resztkami sił, nie bacząc nawet na własne życie, idą i głoszą Dobrą Nowinę. Czy mam tego świadomość, czy pamiętam o ich heroicznej służbie?
4. Przemienienie na górze Tabor
Jezus wziął niektórych uczniów na górę, by tam ukazać im inny jeszcze niż ludzki wymiar swego istnienia. Apostołowie dostrzegli w przemienionym na ich oczach Chrystusie Boga i dowiedzieli się od samego Ojca, że Jezus jest Synem Bożym, którego należy słuchać.
To misjonarki i misjonarze przekazują Jezusa swoim przykładem, kochając Go, jaśniejąc Jego świętością i dzieląc się Jego miłością. A ja, czy pragnę zobaczyć światło góry Tabor, uwierzyć i już nigdy nie wątpić?
5. Ustanowienie Eucharystii
„To jest Ciało moje, które za was będzie wydane” (Łk 22, 19). Wypowiadając te słowa w Wieczerniku, Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii. W ten sposób zrealizował swoją obietnicę: „Nie zostawię was sierotami”. Pozostał z nami w eucharystycznych postaciach, byśmy się Nim karmili i zdobywali moc potrzebną nam podczas naszego ziemskiego pielgrzymowania w drodze do osiągnięcia celu, którym jest niebo.
Nasze uczestnictwo w Eucharystii będzie pełniejsze, jeśli będzie prowadziło do służby ubogim, jak czynią to ci, którzy pomagają wielu karmić się pokarmem Miłości. Czy ja staram się pomagać w zdobywaniu tego pokarmu?
Renata Przewoźnik, Stowarzyszenie Żywy Różaniec
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Poinformował o tym dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, Matteo Bruni.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).