Caritas Internationalis oraz watykańska Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju apelują o powszechny dostęp do szczepionek na Covid-19. We wspólnym oświadczeniu kardynałowie: Tagle i Turkson zauważają, że kampanią szczepionkową są dziś objęte zasadniczo kraje bogate, zamożna Północ globu, podczas gdy kraje ubogie, położone zazwyczaj na półkuli południowej wciąż nie mają perspektyw na zdobycie szczepionek.
W związku z tym sygnatariusze apelu wnioskują o zwołanie posiedzenia Rady Bezpieczeństwa ONZ, aby podjąć kwestię dostępu do szczepionek jako problem zagrażający bezpieczeństwu na świecie, który wymaga stanowczych decyzji politycznych opartych na zasadzie multilateralizmu. Kościelne instytucje wnioskują też o anulowanie zadłużenia zagranicznego najuboższych krajów i przeznaczenie uzyskanych w ten sposób środków na rozwój służby zdrowia w tych krajach.
Postuluje się również uruchomienie lokalnej produkcji szczepionek w Afryce, Ameryce Łacińskiej i Azji, aby dostarczyć je w ciągu najbliższych sześciu miesięcy potrzebującym. Wymaga to oczywiście podjęcia kwestii praw patentowych i technicznej współpracy z najuboższymi krajami.
Kardynałowie Tagle i Turkson, którzy stoją na czele Caritas Internationalis i Dykasterii ds. Integralnego rozwoju wskazują też na potrzebę podjęcia współpracy z organizacjami, które działają na szczeblu lokalnym w najuboższych krajach, w tym z instytucjami religijnymi. Posiadają one bowiem niezbędne struktury oraz bezpośredni kontakt z potrzebującymi.
Sygnatariusze apelu zauważają, że istnieje dziś silna wiara w „cud szczepień”, który ponownie wprawi w ruch maszynę świata. Potrzeba tymczasem cudu miłości, abyśmy wszyscy razem mogli uratować zglobalizowany świat. Ostrzegają oni, że utrata kontroli nad pandemią na ubogim Południu może doprowadzić do kolejnego kryzysu humanitarnego w skali całego świata.
Choć ukraińska młodzież częściej uczestniczy w pogrzebach niż weselach swoich rówieśników...
Praktyka ta m.in skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).