Zranieni na duchu i ciele

Wprowadzenie przed rozpoczęciem nabożeństwa:

Pierwszy piątek Wielkiego Postu jest dniem modlitwy i pokuty za grzech wykorzystania seksualnego osób małoletnich we wspólnocie Kościoła. Tekst drogi krzyżowej, którą będziemy dziś wspólnie przeżywać, został przygotowany przez osobę zranioną seksualnie w dzieciństwie. Zechciejmy dotknąć tych ran, które są też ranami Chrystusa i ranami Jego Ciała – Kościoła.

Wstęp:

Dzisiaj podczas drogi krzyżowej zbliżymy się do ran zadanych osobom wykorzystanym seksualnie. To nie jest tylko ich problem i ciężar, ale nas wszystkich, ludzi ochrzczonych, niezależnie od aktualnego podejścia do Kościoła. To także ciężar całego społeczeństwa, gdyż osoba dorosła po takiej krzywdzie ma duże trudności, aby wnosić swój wkład w budowanie codziennego życia. Wszyscy na tym tracimy. Oby dzisiejsza droga krzyżowa zbliżyła nas do siebie.

Stacja I. Jezus na śmierć skazany

Powstają królowie ziemi i razem zbierają się wodzowie, aby wystąpić przeciw Panu i przeciw Jego pomazańcowi (Ps 2, 2)

Od ostatniej wieczerzy do skazania wydarzyło się tak wiele! Za dużo zdrady. Za dużo ucieczki tych, co mieli być wierni. Za dużo lęku. Za dużo zniewagi i bólu ze strony ludzi. To wszystko owoc nienawiści mających władzę i dążących do tego, aby jej nie utracić. Łatwiej uderzyć w Jego niewinność i czystość, aby – przy użyciu władzy okupanta – skazać. Piłat, mając świadomość, że skazuje na katorgę człowieka sprawiedliwego, symbolicznie umywa ręce. Jezus poniżony przez ludzi władzy, wyszydzony przez tłum, podejmuje się drogi, aby wstawić się za tych, którzy zostali skrzywdzeni podwójnie. Skrzywdzeni przez ludzi mających władzę oraz tłum, któremu łatwiej zrzucić odpowiedzialność na dziecko. Jezus doskonale zna niestabilność ludzkiego serca. Pochylmy się na początku tej drogi krzyżowej nad osobami wykorzystanymi, które w wyniku manipulacji dorosłych zostały skazane na ich łaskę.