Traktat w kamieniu

3. Wniebowzięcie NMP
Maryja w towarzystwie ośmiu apostołów i jednego mnicha, podtrzymywana przez swojego Syna, unosi się nad ziemią. Po lewej stronie, u stóp Wniebowziętej, klęczy prawdopodobnie dom Bougler, zaś po prawej, z harfą w ręce, król Dawid. Aniołowie podtrzymują wieko sarkofagu, do którego wcześniej złożono ciało Maryi, a uwielbiona Córa Syjonu unosi się w stronę nieba. Niektórzy znawcy sztuki renesansu kojarzą sarkofag ze starotestamentalną Arką Przymierza.

W Solesmes spotykamy bardzo oryginalne przedstawienie Wniebowzięcia NMP: Maryja nie zasiada na tronie, ale sam Chrystus wprowadza Ją w chwałę Bożą. Dom Jean Bougler potwierdza kolejny raz swoją głęboką wiarę i maryjną pobożność, dzięki której Piękna Kaplica staje się cichą i obrazową formą teologicznego rozważania. Papież Pius XII, 1 listopada 1950 r., ogłosił w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus, że „Niepokalana Boża Rodzicielka zawsze Dziewica, Maryja, po zakończeniu ziemskiego życia z ciałem i duszą została wzięta do nieba”.