Celem ostatecznym Drogi – której itinerarium jest przeżywane w parafiach, w małych wspólnotach złożonych z osób w różnym wieku i zróżnicowanych społecznie – jest stopniowe prowadzenie wiernych do osobistej zażyłości z Jezusem Chrystusem i uczynienie ich wszędzie aktywnymi podmiotami w Kościele i wiarygodnymi świadkami Dobrej Nowiny Zbawiciela.
Podczas audiencji udzielonej 24 stycznia 1997r. inicjatorom i odpowiedzialnym za wspólnoty neokatechumenalne rozsiane w świecie, z okazji wspomnienia trzydziestolecia życia Drogi, Ojciec Święty wyraźnie zachęcił do zredagowania Statutów, „krok bardzo ważny otwierający drogę do formalnego uznania prawnego ze strony Kościoła, dającego wam jeszcze jedną gwarancję autentyczności waszego charyzmatu" (L’Osservatore Romano, 25 stycznia 1997, s.4). Od tego momentu inicjatorzy, wspomagani przez Papieską Radę do Spraw Świeckich, rozpoczęli proces wypracowywania norm statutowych zdolnych do regulowania praktyki i włączenia Drogi Neokatechumenalnej w tkankę kościelną.
Dnia 5 kwietnia 2001 roku, odręcznym listem adresowanym do Jego Eminencji Kardynała Jamesa Francisa Stafforda, Przewodniczącego Papieskiej Rady do Spraw Świeckich, Papież, podkreślając ponownie wspomnianą wyżej konieczność, potwierdził kompetencje tej dykasterii do zatwierdzenia Statutów Drogi Neokatechumenalnej i powierzył jej trosce towarzyszenie Drodze w przyszłości (por. L’Osservatore Romano, 17-18 kwietnia 2001, s.4).
Dlatego też:
Biorąc pod uwagę wielorakie duchowe owoce wniesione do nowej ewangelizacji przez praktykę Drogi Neokatechumenalnej – przyjętej i docenionej w swoim ponadtrzydziestoletnim okresie życia w wielu Kościołach lokalnych – wskazywane w wielu listach polecających Papieskiej Radzie do Spraw Świeckich przez kardynałów, patriarchów i biskupów;
Po uważnym zbadaniu tekstu Statutów, owocu pracowitego procesu współpracy między inicjatorami Drogi Neokatechumenalnej a Papieską Radą do Spraw Świeckich, która korzystała z wkładu wniesionego przez różne dykasterie Kurii Rzymskiej w ramach właściwych im kompetencji;
Biorąc pod uwagę podanie skierowane do tej dykasterii z datą 5 kwietnia 2002r. przez Pana Francisco (Kiko) Argüello, przez Panią Carmen Hernández i przez Księdza Mario Pezzi, członków międzynarodowej ekipy odpowiedzialnej za Drogę Neokatechumenalną, w którym proszą o zatwierdzenie Statutów Drogi Neokatechumenalnej;
Biorąc pod uwagę artykuły 131 i 133, §1 i §2, konstytucji apostolskiej Pastor Bonus o Kurii Rzymskiej, Papieska Rada do Spraw Świeckich
POSTANAWIA
zatwierdzić "ad experimentum", na okres pięciu lat, Statuty Drogi Neokatechumenalnej należycie uwierzytelnione przez dykasterię i w kopii złożone w jej archiwach. W nadziei, że te normy statutowe będą stanowić stałe i pewne linie przewodnie dla życia Drogi i będą ważną podporą dla Pasterzy w ich ojcowskim i czujnym towarzyszeniu wspólnotom neokatechumenalnym.
Dan w Watykanie, 29 czerwca 2002, w Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, Patronów Świętego Miasta Rzymu.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
W ramach kampanii w dniach 18-24 listopada br. zaplanowano ok. 300 wydarzeń.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.