Reguła św. Augustyna

Reguła ta została napisana przez Augustyna z Hippony w latach 397-400. Życie zakonne winno się według niej cechować jednością we wspólnym życiu, zaś poszczególne wskazania są bardzo praktyczne i dostosowane do apostolskiego charakteru życia zakonnego.

Reklama

Rozdział VII
Przełożeni i posłuszeństwo


44. Przełożonemu bądźcie posłuszni jak własnemu ojcu, darząc go szacunkiem, tak aby Bóg w jego osobie nie był obrażany, tym bardziej kapłanowi, który troszczy się o was wszystkich.

45. Do przełożonego więc należy przede wszystkim troska, aby były zachowane wszystkie te przepisy. Jeśliby coś nie zostało zachowane, nie powinien z niedbalstwa pomijać tego milczeniem, ale udzielić nagany i starć się, aby zostało to naprawione. W sprawach zaś, które przekraczają jego siły i możliwości, powinien odnieść się do kapłana, który jest u was największym autorytetem.

46. Ten zaś, kto jest waszym przełożonym, powinien czuć się szczęśliwy nie dlatego, że ma władzę rozkazywać, ale dlatego, że może innym służyć w miłości. Darzony poważaniem wobec ludzi - niech będzie waszym przełożonym; w bojaźni zaś wobec Boga - niech będzie podnóżkiem nóg waszych. Dla wszystkich niech będzie wzorem dobrego postępowania: niech karci niespokojnych, pociesza małodusznych, podtrzymuje słabych, a ze wszystkimi niech będzie cierpliwy. Karność niech chętnie zachowuje, ale z lękiem ją na drugich nakłada. A chociaż i jedno i drugie jest konieczne, to jednak niech się stara, aby go bardziej kochano niż się go lękano, pamiętając zawsze o tym, że kiedyś zda za was rachunek przed Bogiem.

47. A zatem miejcie wzgląd nie tylko na siebie, ale także i na niego okazując mu większe posłuszeństwo, bo im wyższe stanowisko zajmuje między wami, tym w większym znajduje się niebezpieczeństwie.


Rozdział VIII
Zachowanie Reguły


48. Daj, Boże, abyście w duchu miłości zachowali wszystkie te przepisy, nie jak niewolnicy pod pręgierzem Prawa przymuszani, ale jak ludzie wolni, w łasce Bożej uformowani, i abyście swym postępowaniem, jako miłośnicy duchowej piękności, szerzyli wszędzie miłą wonność Chrystusową. (por. 2 Kor 2,14 i 15)

49. Abyście zaś w tej książeczce, jak w zwierciadle, mogli przypatrzeć się samym sobie, czy nie opuściliście czego przez zapomnienie, będzie wam ona czytana raz w tygodniu. A gdy zobaczycie, że wypełniacie to, co jest w niej napisane, dziękujcie Bogu, dawcy wszelkiego dobra. Jeżeli zaś ktoś z was spostrzeże, że mu w czymś niedostaje, niech żałuje za przeszłe uchybienia i strzeże się na przyszłość; niech się modli o darowanie winy i nie dozwoli wodzić się na pokuszenie.



«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Reklama

Reklama

Reklama

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31 1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11

Reklama