Regina Caeli: Modlitwa w intencji powołań oraz wizyty w USA

„Intencją moich spotkań z różnymi grupami jest podzielenie się pochodzącym od Boga Słowem Życia – powiedział Papież. – W Chrystusie jest nasza nadzieja! Chrystus jest fundamentem naszej nadziei na pokój, na sprawiedliwość oraz na wolność płynącą z Bożego prawa wypełnionego w przykazaniu wzajemnej miłości. Proszę was wszystkich o modlitwę o pomyślność mojej wizyty, aby była czasem duchowej odnowy dla wszystkich Amerykanów”.

Papieska pielgrzymka rozpocznie się w najbliższy wtorek. Papież odwiedzi Waszyngton i Nowy Jork oraz zabierze głos na forum zgromadzenia ogólnego ONZ. Do Watykanu powróci 21 kwietnia.

Publikujemy cały tekst rozważań Ojca Świętego:

w dzisiejszą Czwartą Niedzielę Wielkanocną, podczas której liturgia ukazuje nam Jezusa jako Dobrego Pasterza, obchodzimy Światowy Dzień Modlitwy o Powołania. Na wszystkich kontynentach wspólnoty kościelne proszą zgodnie Pana o liczne i święte powołania do kapłaństwa, życia konsekrowanego i misyjnego oraz do chrześcijańskiego małżeństwa, rozważając temat: „Powołania w służbie Kościoła-misji”. W tym roku Światowy Dzień Modlitw o Powołania mieści się w perspektywie „Roku Pawła”, który rozpocznie się 28 czerwca, w związku z obchodami dwóch tysięcy lat od narodzin apostoła Pawła, misjonarza w pełnym tego słowa znaczeniu.

W doświadczeniu Apostoła narodów, którego Pan powołał, aby był „sługą Ewangelii”, powołanie i misja są nierozdzielne. Dlatego stanowi on wzór dla każdego chrześcijanina, a w szczególny sposób dla misjonarzy ad vitam, to znaczy dla tych mężczyzn i kobiet, którzy oddają się bez reszty głoszeniu Chrystusa tym, którzy Go jeszcze nie poznali: powołanie to zachowuje nadal swoją całkowitą aktualność. Tę posługę misyjną pełnią przede wszystkim kapłani, głosząc Słowo Boże, udzielając sakramentów i ukazując przez swą miłość pasterską wszystkim, zwłaszcza chorym, maluczkim, biednym, uzdrawiającą obecność Jezusa Chrystusa. Dziękujmy Bogu za tych naszych braci, którzy poświęcają się całkowicie posłudze duszpasterskiej, przypieczętowując czasem wierność Chrystusowi ofiarą życia, jak to się wydarzało również wczoraj w przypadku dwóch zakonników, zabitych w Gwinei i Kenii. Ku nim kierujemy nasz wdzięczny podziw wraz z modlitwą za ich dusze.

Modlimy się także, aby zawsze liczne były zastępy tych, którzy decydują się żyć radykalnie Ewangelią przez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa: to ci mężczyźni i kobiety odgrywają pierwszoplanową rolę w ewangelizacji. Niektórzy z nich oddają się kontemplacji i modlitwie, inni wielorakiej działalności wychowawczej i dobroczynnej, wszystkich ich jednak łączy ten sam cel: dawanie świadectwa prymatowi Boga nad wszystkim i szerzenie Jego Królestwa we wszystkich środowiskach społecznych. Wielu spośród nich – napisał Sługa Boży Paweł VI – to ludzie „przedsiębiorczy, a ich apostolstwo często odznacza się pomysłowością i oryginalnością, które wzbudzają podziw u patrzących. Są wielkoduszni, często znajdują się na najodleglejszych stacjach misyjnych, gdzie nierzadko grożą im wielkie niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia” (adhortacja apostolska „Evangelii nuntiandi”, 69).

Nie należy też zapominać, że również małżeństwo chrześcijańskie jest powołaniem misyjnym: małżonkowie są bowiem wezwani do życia Ewangelią w rodzinach, w środowisku pracy, we wspólnotach parafialnych i obywatelskich. Oprócz tego w pewnych przypadkach okazują swą cenną współpracę w misji „ad gentes”.

Drodzy bracia i siostry, wzywajmy macierzyńskiej opieki Maryi nad rozlicznymi powołaniami, istniejącymi w Kościele, aby rozwijały się z silnym znamieniem misyjnym. Jej, Matce Kościoła i Królowej Pokoju, zawierzam także szczególne doświadczenie misyjne, jakie przeżywać będę w najbliższych dniach podczas podróży apostolskiej do Stanów Zjednoczonych Ameryki i wizyty w ONZ, a was wszystkich proszę, byście towarzyszyli mi swą modlitwą.