Prymas Polski: Wielki Post to nie jak najszybszy bieg do mety

Metropolita gnieźnieński przypomina, iż przyjmowany w Środę Popielcową popiół i towarzyszące mu słowa: „prochem jesteś i w proch się obrócisz” są symbolem kruchości i przemijalności człowieczego życia. W pełnym brzmieniu – jak dodaje – słowa te mają jednak swój ciąg dalszy: „(…) ale Pan cię wskrzesi w dniu ostatecznym”, co wyraża prawdę, iż to nasze kruche ziemskie istnienie ukierunkowane jest ostatecznie na wieczność i zmartwychwstanie.

„Stąd w Środę Popielcową słyszymy również wezwanie: «nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię». Mamy skierować nasze życie na właściwe tory, ocknąć się i powstać ze śmierci naszych grzechów do życia” – podkreśla metropolita gnieźnieński i zachęca do uważnego wsłuchania się w papieskie orędzie na tegoroczny Wielki Post, w którym Franciszek przestrzega przed tym wszystkim, co zamraża nasze serce i oddala od Boga.

„Ojciec Święty posługuje się pewnym obrazem z Boskiej Komedii Dantego Alighieri – szatan siedzi na lodowym tronie, w mrozie stłumionej miłości. Zlodowaciałe, zmrożone, obojętne serce to najtragiczniejsza i najsmutniejsza rzeczywistość, do jakiej człowiek może się doprowadzić. W jaki sposób? Papież i na to daje odpowiedź. Mentalność światowa, chciwość pieniądza, której następstwem jest odrzucenie Boga, egoizm, gnuśność, pesymizm i angażowania się w nieustanne bratobójcze wojny. To wszystko gasi w nas miłość” – wylicza Prymas i podkreśla, że receptą proponowaną także przez papieża są podejmowane w Wielkim Poście praktyki – modlitwa, post i jałmużna.

„Modlitwa ma wielką moc oczyszczenia. Kiedy się modlimy, spadają z naszych oczu łuski, widzimy siebie i swoje życie w prawdzie. Z modlitwy czerpiemy też siłę, by to, co w nas złe, przeciwne Bogu, zlodowaciałe i obojętne, zmienić” – przyznaje abp Wojciech Polak.

„Jałmużna – tłumaczy dalej – to nie tylko materialna pomoc, to postawa, która powinna charakteryzować całe życie chrześcijanina, postawa otwartości, wrażliwości, ofiarowania, wyjścia do drugiego człowieka.

I wreszcie post, który – jak tłumaczy Prymas – jest nie tylko fizycznym wyrzeczeniem, ale poczuciem wspólnoty i solidarności z tymi, którzy doświadczają różnorakich braków, biedy, samotności, cierpienia.

„Praktyka postu to także szansa na dostrzeżenie tego, jak bardzo obciążają nas i pętają rzeczy materialne. Jak uzależniające jest pragnienie ciągłej nowości i zniewalająca chęć posiadania. Nie zdając sobie z tego często sprawy wielu ludzi jest niewolnikami rzeczy. Wręcz w nich grzęźnie. W tym wymiarze post jest również doświadczeniem oczyszczającym” – tłumaczy abp Polak.

Prymas przyznaje jednocześnie, że praktykowanie powyższych uczynków pokutnych nie ma być „prężeniem muskułów i pójściem na rekord”, a Wielki Post to nie „40-dniowy dystans do przebiegnięcia”, po którym rzucimy się na kanapę i wrócimy do dawnych nawyków i przyzwyczajeń.

„Nie chodzi o jednorazowe, gwałtowne zrywy. Chodzi o całe nasze życie, w którym te trzy wielkopostne praktyki powinny być dla nas chlebem powszednim, bo jak uczy św. Piotr Chryzolog: to, o co kołata modlitwa, zjednywa post, a osiąga miłosierdzie. Te trzy rzeczy stanowią jedno i dają sobie wzajemnie życie. Niech ich nikt nie rozłącza, gdyż nie znają podziału. Jeśli ktoś ma tylko jedno z nich lub nie posiada wszystkich razem, ten nic nie ma. Kto się więc modli, niech pości, a kto pości, niech spełnia uczynki miłosierdzia, niech wysłucha proszącego, który chce być słyszany. W ten sposób otwiera dla siebie uszy Boga” – dodaje metropolita gnieźnieński.

W Środę Popielcową abp. Wojciech Polak będzie przewodniczyć Mszy św. w katedrze gnieźnieńskiej o godzinie 18.00. Eucharystia będzie transmitowana na stronach www.prymaspolski.pl i www.archidiecezja.pl oraz na kanale YouTube archidiecezji gnieźnieńskiej.