Święto św. Andrzeja, Apostoła

Był - jak św. Piotr - rybakiem. Początkowo był uczniem Jana Chrzciciela. Pod jego wpływem poszedł za Chrystusem, gdy Ten przyjmował chrzest w Jordanie. Andrzej nie tylko sam przystąpił do Chrystusa, ale przyprowadził także św. Piotra, swojego brata. Andrzej był pierwszym powołanym przez Jezusa na apostoła uczniem. 

Apostołowie Andrzej, Jan i Piotr nie od razu na stałe pozostali z Jezusem. Po pierwszym spotkaniu w pobliżu Jordanu wrócili do Galilei do swoich zajęć. Tam Chrystus wezwał ich po raz drugi i odtąd pozostali z Nim aż do Jego śmierci i Wniebowstąpienia. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Wedle tych świadectw można przypuszczać, że Andrzej apostołował w okolicach Morza Czarnego, w Grecji. W Achai głosił naukę Chrystusa, uzdrawiał chorych, dokonywał wiele cudów, a po przybyciu do miasta Patras został aresztowany przez namiestnika rzymskiego i skazany na śmierć krzyżową. Prawdopodobnie krzyż miał postać litery X. Krzyż ten nazywany jest krzyżem św. Andrzeja. Tradycja podaje, że śmierć apostoła miała miejsce 30 listopada ok. 65 roku. 

Św. Andrzej jest m.in. patronem małżeństw, podróżujących, rybaków, rycerzy i rzeźników. 

W ikonografii Apostoł przedstawiany jest jako starszy mężczyzna o gęstych, siwych włosach i krzaczastej, krótkiej brodzie. Jako apostoł nosi długi płaszcz. Czasami ukazywany jest jako rybak w krótkiej tunice. Powracającą sceną w sztuce religijnej jest chwila jego ukrzyżowania. Atrybutami Świętego są: „krzyż św. Andrzeja” w kształcie litery X, księga, ryba, sieć.