Homilia abp. Budzika na Arenie Lublin

- Tylko w ścisłej łączności z Chrystusem, który jest źródłem i centrum naszego duchowego życia, możemy wzrastać i przynosić owoc. Uczeń jest zawsze zależny od swego Mistrza – mówił do kilkunastu tysięcy młodych abp Budzik.

Reklama

W ramach homilii abp Stanisław Budzik dał do zrozumienia młodym, że są przyszłością i nadzieją Kościoła i świata. Użył sformułowania – „wy jesteście strażnikami poranka”. Nawiązał do osoby Abrahama, ojca naszej wiary, który jest przewodnikiem duchowym trwających dni w archidiecezji lubelskiej.

Drodzy Bracia Biskupi i Kapłani!
Czcigodne Siostry życia konsekrowanego!
Szanowni przedstawiciele parlamentu, władz wojewódzkich i samorządowych!
Drodzy Młodzi z wielu krajów świata i z archidiecezji lubelskiej!

W naszej wędrówce do Krakowa, światowej stolicy miłosierdzia, na spotkanie z Ojcem Świętym Franciszkiem, zatrzymujemy się w Lublinie. To miasto jest miejscem spotkania i dialogu, ma piękną i bogatą przeszłość, ale ma także bardzo obiecującą przyszłość. To wy, Drodzy Młodzi, jesteście naszą przyszłością! Przyszłością Kościoła i świata! Przyszłością Waszych rodzin i krajów! To o Was mówił św. Jan Paweł II, twórca Światowych Dni Młodzieży, że jesteście strażnikami poranka, nadzieją Kościoła, solą ziemi i światłem świata. To na spotkanie z Wami cieszy się papież Franciszek, który Was zaprosił do Polski i do Krakowa.

W trakcie naszego duchowego przygotowania w Lublinie wpatrujemy się w postać Abrahama, ojca naszej wiary. Na jego przykładzie widać, że wiara to przede wszystkim życie, to codzienne świadectwo dawane o Tym, który nas wybrał, wezwał i nazwał swoimi przyjaciółmi.

Abraham wierzy, to znaczy podporządkowuje się Bogu i Jego słowu. Zgodnie z Bożym wezwaniem opuszcza swoje strony rodzinne i udaje się w nieznane. Stawiając na Boga i Jego obietnicę, staje się nomadą, cudzoziemcem, pielgrzymem. Nie wiedząc, co go czeka, całą swą ufność i nadzieję składa w Bogu. Ufa – jak potem podkreśli Apostoł Narodów – nawet „wbrew nadziei”. W decydującym momencie wiary, w godzinie próby, jest gotów poświęcić Bogu to, co dla niego najdroższe: swojego jedynego syna.

Patrząc na Abrahama odkrywamy, że wiara jest drogą ku Bogu, na której nie brak przeszkód. Wiąże się z ryzykiem, niepewnością. Uwierzyć, to znaczy oderwać się od dotychczasowych zabezpieczeń i przyzwyczajeń. Wiara daje nam moc pozwalającą odwrócić się od starego sposobu patrzenia na świat, do którego przywykliśmy i który panuje w naszym otoczeniu. Wierzyć to rozpoznawać w życiu codziennym Boże wezwanie i iść za jego głosem.

W tych dniach przyglądaliście się wierze Abrahama. Możemy powiedzieć, że Bóg przewidział jego wkład w historię Waszej wiary aby ją umocnić, pogłębić, uczynić mądrzejszą. Otrzymanym darem wiary powinniście się dzielić z innymi ludźmi. Wielu dziś potrzebuje świadectwa Waszej, wiary, Waszej radości bycia Kościołem, świadectwa Waszej bliskości z Chrystusem.

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
27 28 29 30 31 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
1 2 3 4 5 6 7