Jest już około 200 kobiet, które po utracie męża zrezygnowały z ponownego małżeństwa i postanowiły oddać swoje życie Jezusowi.
Poświęcają się one cichej i pokornej służbie Kościołowi oraz swoim rodzinom. Stan wdów konsekrowanych istniał już w Kościele pierwotnym, lecz później zanikł. Ta tradycja została przywrócona, kiedy w 1994 r. Jan Paweł II w adhortacji Vita consecrata zachęcał do wznowienia wczesnochrześcijańskiej praktyki konsekracji wdów.
Podczas obrzędu konsekracji biskup błogosławi obrączki wdów, które od tej pory stają się znakiem oblubieńczej więzi z Chrystusem. Ponadto biskup wręcza wdowom krzyże i brewiarze. We Włoszech najwięcej, bo 100 wdów konsekrowanych żyje na Sycylii, a dalszych 80 odbywa tam przygotowującą do tego formację. To właśnie w Palermo na Sycylii w 1996 r. kard. Salvatore Pappalardo jako pierwszy zatwierdził statuty Ordo Viduarum. „Konsekracja mną wstrząsnęła i zrozumiałam, że powinnam zrobić wszystko, aby ta forma życia chrześcijańskiego stała się znana poza naszą diecezją – wspomina Cristina Adalgisa Lazzara. – Powoli różni biskupi i księża zrozumieli znaczenie wdów konsekrowanych i dobro, jakie one mogą wnosić do parafii” – dodaje krajowa kordynatorka Ordo Viduarum.
Nie było ono związane z zastąpieniem wcześniejszych świąt pogańskich, jak często się powtarza.
"Pośród zdziwienia ubogich i śpiewu aniołów niebo otwiera się na ziemi".
Świąteczne oświetlenie, muzyka i choinka zostały po raz kolejny odwołane przez wojnę.
Boże Narodzenie jest również okazją do ponownego uświadomienia sobie „cudu ludzkiej wolności”.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.