Chroniąc dzieci przed wykorzystywaniem

Konwencja z Lanzarote ma na celu: zapobieganie i zwalczanie seksualnego wykorzystywania dzieci, ochronę ich praw oraz promowanie krajowej i międzynarodowej współpracy przeciwko seksualnemu wykorzystywaniu dzieci. Wprowadza m.in. zakaz pracy z dziećmi dla osób wcześniej karanych za wykorzystywanie seksualne małoletnich. Nakłada też obowiązek ochrony przed tzw. groomingiem – czyli demoralizacją oraz nagabywaniem dzieci dla celów seksualnych.

Ponadto 32 państwa, które ratyfikowały Konwencję mają obowiązek tworzenia programów leczenia dla sprawców oraz programów terapeutycznych dla poszkodowanych. Jednym ze zobowiązań wynikających z tej umowy międzynarodowej będzie edukacja w zakresie zagrożeń i ochrony przed seksualnym wykorzystywaniem dlatego osoby pracujące z dziećmi będą miały obowiązek szkolenia, by umieć rozpoznawać ewentualne niepokojące sygnałów i reagować na nie.

Konwencja zawiera też przepisy nakładające na państwa, które ją ratyfikowały obowiązek gromadzenia danych o tożsamości i profilu DNA osób skazanych za przestępstwa m.in. wykorzystanie seksualne, dziecięcą prostytucję i pornografię czy nagabywanie dzieci z zamiarem ich seksualnego wykorzystania. W Polsce organem gromadzącym te dane będzie komendant główny policji.

Dokument ten ma generalnie usprawnić międzynarodową współpracę w zakresie przeciwdziałania przemocy seksualnej i rozpowszechnianiu pornografii dziecięcej, która według definicji ujętej w tej Konwencji obejmuje także materiały zawierające wizerunki sztucznie wytworzone – tzw. animacje.

Polskie prawo karne zostało już dostosowane do wymogów Konwencji z Lanzarote. W maju br. wydłużone zostały okresy przedawnienia przestępstw seksualnych wobec dzieci i młodzieży. Rozszerzono też ochronę małoletnich – obecnie karane jest utrwalanie, przechowywanie i posiadanie pornografii z udziałem osoby poniżej 18 lat (przed nowelizacją było to poniżej 15 lat). Obecnie za te przestępstwa grozi kara do 12 lat więzienia (wcześniej – do 8 lat).