Najważniejsza w duchowości Dzieła jest dobrze wykonywana praca, która staje się drogą uświęcenia.
Kto może należeć do Opus Dei?
Do Opus Dei mogą należeć osoby dorosłe, katolicy, mężczyźni i kobiety pochodzący z jakiejkolwiek kultury czy narodu, o dowolnym usytuowaniu społecznym czy ekonomicznym – ci, którzy zauważą, że Bóg powołuje ich do oddanej służby pośród spraw tego świata i odpowiedzą w sposób wolny na to wezwanie. W istocie, wstąpienie do Opus Dei jest zawsze zobowiązaniem z miłości w odpowiedzi na Boże powołanie. Obecnie należy do Opus Dei ponad 85.000 osób.
Czy do Opus Dei mogą należeć osoby żyjące w małżeństwie?
Większość członków Opus Dei to osoby zamężne lub żonate. Starają się one podążać za Chrystusem właśnie w zwyczajnych okolicznościach swojego życia: w pracy w domu i poza domem, dbając o rodzinę, starając się o to, by miłość małżeńska była wiecznie młoda, przyjmując z hojnością dzieci zesłane przez Boga, wychowując je starannie i przekazując im wiarę poprzez swój przykład i miłość.
Czy w Opus Dei są wierni żyjący w celibacie?
Oprócz księży niektórzy świeccy, zarówno kobiety jak i mężczyźni, żyją w celibacie. Jest to dar od Boga, a jego celem jest praca apostolska. Pozwala on na większe zaangażowanie w zadaniach formacyjnych, nie zmieniając niczego w pozycji wiernych Opus Dei jako świeckich w Kościele, w ich sytuacji zawodowej i społecznej.
Jak można wstąpić do Opus Dei?
Włączenie do Prałatury dokonuje się poprzez formalne oświadczenie ze strony Prałatury oraz osoby zainteresowanej. Opiera się na wartości danego słowa i uczciwości chrześcijańskiej osoby wstępującej do Prałatury oraz niesie ze sobą zobowiązanie na całe życie do walki o świętość według ducha Opus Dei. Dlatego też wymaga się pełnoletności oraz decyzji podjętej w sposób wolny, rozważny i dojrzały. Aby mogło się dokonać włączenie do Opus Dei niezbędna jest też uprzednia informacja i odpowiedni okres przygotowania.
Na czym polega przygotowanie poprzedzające wstąpienie do Opus Dei?
Prośba o przyjęcie do Prałatury jest zwykle poprzedzona jakimś czasem regularnego uczestnictwa w zajęciach formacyjnych (dniach skupienia, lekcjach, kierownictwie duchowym), które pomagają poznać dogłębnie Opus Dei. Poleca się także stałe praktykowanie zwyczajów chrześcijańskich, do których zobowiązują się wierni Prałatury: przystępowanie do sakramentów świętych, modlitwa, apostolstwo oraz, ogólnie mówiąc, pokorny i stały wysiłek w nabywaniu cnót.
Czy księża diecezjalni mogą należeć do Opus Dei?
Księża diecezjalni inkardynowani już w jakiejś diecezji nie mogą należeć do Prałatury, ale mogą być członkami Stowarzyszenia Kapłańskiego Świętego Krzyża, które nieodłącznie związane jest z Prałaturą. W momencie włączenia do Stowarzyszenia Kapłańskiego Świętego Krzyża nie ulega zmianie ich sytuacja w diecezji: nadal przynależą w pełni do jej prezbiteriatu i zależą od swojego biskupa w taki sam sposób jak poprzednio. Zobowiązują się do poszukiwania świętości w pracy kapłańskiej według ducha Opus Dei, a w szczególności do starania się o głęboką jedność z własnym biskupem i innymi księżmi.
Czy chrześcijanie nie będący katolikami lub niechrześcijanie mogą należeć do Prałatury?
Chrześcijanie nie będący katolikami i osoby innych religii nie mogą należeć do Prałatury, ale mogą współpracować z Opus Dei, jeśli tego pragną. Współpracownicy modlą się za Opus Dei i pomagają swoją pracą lub jałmużną w działaniach edukacyjnych i społecznych inicjowanych przez wiernych Prałatury na całym świecie. W chwili obecnej współpracownikami Opus Dei są chrześcijanie prawosławni, anglikanie, luteranie, a także żydzi, muzułmanie, buddyści oraz osoby, które nie wyznają żadnej religii.
Jaki rodzaj apostolstwa prowadzi Opus Dei?
Podstawowym apostolstwem wiernych Prałatury Opus Dei jest to, które każdy prowadzi w swoim środowisku, bez tworzenia grup, jako naturalny i spontaniczny wyraz zobowiązania chrześcijańskiego. Apostolstwo uszlachetnia więzi przyjaźni, gdyż dobry chrześcijanin stara się być dobrym przyjacielem, szczerym i lojalnym. Oprócz tego, pragnąc przyczynić się do rozwiązania problemów w swoim środowisku i pomóc najbardziej potrzebującym, wierni Opus Dei, wraz z wieloma innymi osobami, wcielają w życie inicjatywy edukacyjne i pomocy społecznej, na przykład takie jak: szkoły, szpitale, ośrodki formacji zawodowej, uniwersytety. Są to bardzo różne zrzeszenia, które mają osobowość właściwą krajowi i kulturze, w których się rodzą.
Czy Opus Dei posiada własne teorie polityczne, społeczne bądź religijne?
Opus Dei posiada i rozprzestrzenia wyłącznie naukę Kościoła. Specyficzną cechą Opus Dei jest wysiłek w niesieniu Chrystusa do wszystkich środowisk poprzez uświęcanie pracy. W Opus Dei wciela się w życie i podsyca wolność i pluralizm we wszystkich kwestiach politycznych, kulturalnych, ekonomicznych i społecznych, w których Kościół nie opowiedział się definitywnie.
Jakie są relacje Opus Dei z innymi instytucjami Kościoła?
Zarówno Prałatura Opus Dei jako całość, jak i każdy z jej wiernych starają się żyć w pełnej jedności z Papieżem, biskupami, kapłanami, zakonnikami i wszystkimi instytucjami kościelnymi. Założyciel Opus Dei zawsze przypominał, że jedynym celem istnienia Opus Dei jest służba Kościołowi i że wierni Prałatury mają być zaczynem jedności.
Gdzie mogę zdobyć więcej informacji o Opus Dei?
Prałatura wydaje oficjalny biuletyn, Romana, w którym zebrane są wszystkie ważniejsze dokumenty i informacje o jej działalności. Więcej danych na jej temat można uzyskać na stronie www.romana.org. Dalsze informacje można otrzymać na następujących stronach internetowych: - o św. Josemaríi: www.josemariaescriva.info - o jego pismach: www.escrivaworks.org
Pytania i odpowiedzi pochodzą ze strony www.opusdei.pl
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
W ramach kampanii w dniach 18-24 listopada br. zaplanowano ok. 300 wydarzeń.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.