Rodziny Katyńskie na Jasnej Górze

Mszy przewodniczył kapelan Federacji Rodzin Katyńskich ks. komandor Janusz Bąk.

"Wielką jest rzeczą umierać dla Polski. 73. lata temu z rąk katów NKWD ginęła polska elita jeńców obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku; a później deportacja matek i dzieci. W niewoli sowieckiej znalazło się od 130 do 250 tys. polskich żołnierzy, policjantów i osób cywilnych. 5 marca 1940 roku został podpisany praktycznie na nich wyrok śmierci" - mówił w homilii ks. komandor Janusz Bąk.

Ks. Bąk: "Dramat Golgoty, dramat ludobójstwa, dramat Golgoty Wschodu. A wyrok ten wydało Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Bolszewików Związku Sowieckiego. Pod tym wyrokiem podpisy Stalina, Berii, Woroszyłowa, Mołotowa, Kalinina i Kaganowicza. Mocą tego wyroku mordowano wszystkich".

W trakcie homilii ks. Bąk przywołał wspomnienia kobiety, która urodziła się na Wołyniu i w wieku 12 lat została wraz z rodziną wywieziona na Sybir. Kiedy pociąg mijał zasypane śniegiem miejscowości jej ojciec powiedział do niej: "Zapamiętaj ten dzień dziecko moje (...) Nigdy nie zapominaj, że jesteś Polką, nawet wtedy, gdyby cię bito - abyś nie wyparła się Polski". Jak poinformowało biuro prasowe Jasnej Góry w modlitwie uczestniczyły Rodziny Katyńskie z całego kraju. Przybyły również delegacje młodzieży. W prezbiterium Kaplicy wystawiono poczty sztandarowe.

Federacja Rodzin Katyńskich jest organizacją społeczną, zrzeszającą działające w kraju i zagranicą Stowarzyszenia "Rodziny Katyńskie". Powstała na początku lat 90. Głównym celem Federacji jest reprezentowanie i koordynowanie przedsięwzięć i inicjatyw skupionych w Federacji stowarzyszeń.

Po agresji Związku Sowieckiego na Polskę dokonanej 17 września 1939 roku. w niewoli sowieckiej znalazło się 240-250 tys. polskich jeńców, w tym ponad 10 tys. oficerów. W tym roku mija 70. rocznica ujawnienia zbrodni katyńskiej. 11 kwietnia 1943 roku radio niemieckie podało informację o odkryciu w Katyniu zbiorowych grobów polskich oficerów. Decyzję o ich rozstrzelaniu wraz z innymi jeńcami polskimi podjęło Biuro Polityczne KC WKP(b) 5 marca 1940 roku. W sumie w wyniku tej decyzji zgładzono około 22 tys. obywateli polskich.