Z małej wsi poszły w świat

Na miejscu odkryły, że mieszkają tam ludzie o innym kolorze skóry. Wtedy dopiero Anna Maria przypomniała sobie sen sprzed lat, który przepowiedział jej taką właśnie pracę. A jej efekty były zdumiewające. W 1835 roku rząd francuski poprosił ją, by w Gujanie w Ameryce Południowej przygotowała wyzwolenie czarnych niewolników. Przybywało także placówek, gdzie siostry pracowały. Sama założycielka często pisała do sióstr oddalonych od macierzystego domu. Do dziś zachowało się 1100 listów. „Nic mi się tak nie podoba, nic mnie tak nie ogarnia jak pragnienie, aby wykonać świętą wolę Boga. Jeśli zajmuję się sprawami doczesnymi, to tylko dlatego, że odczuwam pragnienie, aby tego dokonać” – przytaczają fragment siostry. 15 lipca 1851 roku Anna Maria umiera w domu generalnym swego zgromadzenia w Paryżu. W 1950 roku zostaje ogłoszona błogosławioną.

Dom w Lublinie

W roku 1992 siostry św. Józefa z Cluny przyjęły zaproszenie z Polski, z Lublina. Najpierw przyjechały trzy: ze Szwajcarii, z Belgii i z Madagaskaru. Nie znały polskiego, ale wybierając zgromadzenie, które ma ponad 400 domów na świecie, wiedziały, że realna jest praca w różnych krajach. Dziś w Lublinie pracują siostra Małgorzata ze Szwajcarii, siostra Weronika z Portugalii oraz siostry Aimée i Florence z Madagaskaru. Siostry, wraz z nauczycielami i wychowawcami z Polski, prowadzą w Lublinie Dom św. Józefa, gdzie organizują zajęcia dla dzieci oraz prowadzą przedszkole.

– W naszym charyzmacie jest m.in. nauczanie i wychowywanie dzieci. Zajmujemy się także starszymi, chorymi, więźniami, pomagamy w parafiach. Jednak w Polsce na razie skoncentrowałyśmy się na dzieciach – mówi siostra Małgorzata. W ciągu 20 lat przez ognisko dla dzieci i młodzieży prowadzone przez siostry przewinęło się około 600 wychowanków, zaś przez przedszkole funkcjonujące od 2004 roku – 240 dzieci. Jubileusz świętowano podczas uroczystej akademii, przygotowanej przez podopiecznych i siostry, oraz uczestnicząc we Mszy św. w kościele św. Mikołaja na Czwartku.