Zbudzeni ze snu

Członkowie wspólnoty organizują również wyjazdy na turnusy rehabilitacyjno-rekolekcyjne do Głogowa, spotkania noworoczne czy z okazji Światowego Dnia Chorego. W tym roku spotkanie było szczególne, gdyż ks. Adam Bielinowicz, asystent kościelny stowarzyszenia, udzielił chorym błogosławieństwa relikwiami bł. Jana Pawła II.

Siewcy nadziei

– Kiedy chorowałam, zadzwoniła do mnie koleżanka i powiedziała, żebym się za nią pomodliła, bo teraz Pan Bóg mnie uważniej słucha – opowiada Iwona Cymerman. Sama do wspólnoty wstąpiła po lekturze „Siewców Nadziei”, w której przedstawione są historie młodych osób, umiejących przekuwać ciemność bólu w radość. Iwona zastanawiała się wówczas, czy nawet w trakcie remisji (wyciszenia objawów) choroby może dołączyć do Ochotników Cierpienia. – Danusia wyjaśniła mi, że niezależnie od tego, czy ktoś jest zdrowy, czy chory, odczuwa ból duchowy. Jest to cierpienie (choćby poczucie osamotnienia) często dużo trudniejsze do zniesienia – mówi Iwona. Daniela wspomina, jak niesamowite wrażenie wywarł na niej wyjazd w miejsca, gdzie żył i pracował założyciel ks. Luigi Novarese. – Wreszcie zrozumiałam apostolat cierpienia. Wcześniej długo trwało narzekanie i pytanie czemu, mi się to przytrafiło, czemu mój syn jest chory. Będąc tam, poczułam wyciszenie, zrozumienie i zdałam sobie sprawę, że nasze cierpienie jest potrzebne Kościołowi. Od czasu do czasu, kiedy jest ciężko, czuję się samotna i myślę, że już nie dam rady, wracam do lektury „Siewców Nadziei”. Historie tych młodych osób dają nowych sił – mówi Daniela.

Teresa Skuza przy grobie Jana Pawła II modliła się, by móc być na beatyfikacji Papieża Polaka. – Od tego czasu mijały lata, aż pojawiła się informacja o beatyfikacji. Zadzwoniłam do Głogowa. Tam organizowano wyjazd. Spytałam, czy znajdzie się miejsce dla nas. Moje marzenie się spełniło – pojechałam do Rzymu i byłam bardzo blisko trumny Ojca Świętego, na wyciągnięcie ręki. A teraz jeszcze ks. Adam przyniósł na Dzień Chorego relikwie papieża. Jan Paweł II znowu do nas przyszedł, tym razem w kropli krwi – opowiada Teresa.

Historia każdej osoby z Centrum Ochotników Cierpienia wystarczyłaby na osobną książkę. W naszych oczach mogą się wydawać pokrzywdzeni przez los, ale w ich oczach widać radość i zrozumienie. Tak jak powiedział Saul Bellow – cierpienie jest chyba jedynym niezawodnym sposobem na zbudzenie duszy ze snu.