Przebieg I Synodu Katowickiego w telegraficznym skrócie.
Czas trwania: 1972- 1975
Utworzone Komisje: Komisja Główna, Komisja Rzeczoznawców z podkomisjami Teologiczną, Kanoniczną i Socjologiczną; Komisja ds. Duchowieństwa z podkomisjami: Kapłańską, Seminarium, Powołań Duchownych; Komisja ds. Małżeństwa i Rodziny, Komisja Liturgiczna z podkomisjami: Muzyki i Śpiewu Sakralnego, Sztuki Sakralnej, Budownictwa Kościelnego; Komisja Przekazu Ewangelicznego z podkomisjami Kaznodziejską, Katechizacji Dzieci i Młodzieży, Katechizacji Dorosłych, Środków Społecznego Przekazu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisja Zakonna, Komisja Duszpasterska z zespołami studyjnymi: duszpasterstwa młodzieży, ludzi starych, mężczyzn, kobiet, chorych, specjalnego. Powstały również zespoły ekumenizmu, misji, działalności charytatywnej, duszpasterstwa osiedlowego, sakramentu i pokuty, czasu wolnego i turystyki, kultu maryjnego, grup pielęgnujących szczególne nabożeństwa oraz trzeźwości.
Równolegle do prac w tych synodalnych gremiach toczyły się dyskusje w Parafialnych Radach
Duszpasterskich, będących bazą konsultacyjna i opiniodawczą Synodu. Ich wyniki były przekazywane poszczególnym Komisjom.
W czasie trwania Synodu zwołano 17 Sesji Informacyjnych. Przedstawiano na nich wyniki prac Komisji i proponowano wprowadzenie pewnych inicjatyw w życie duszpasterskie. Były to pierwsze próby praktycznego zastosowania dopiero co tworzonych postanowień Synodu.
Po trzech latach prac w tym trybie, zwołano Sesje Plenarne. Uczestniczyli w nich duchowni oraz osoby świeckie.
Niektóre z tematów poruszanych na Pierwszej Sesji:
Sesja Druga:
Sesja Trzecia:
Sesja Czwarta:
Sesja Piąta:
Sesja Szósta:
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.
Jako dewizę biskupiego posługiwania przyjął słowa „Ex hominibus, pro hominibus” (Z ludu i dla ludu).