Nie tylko uwierzyli, że to co przekracza ludzki rozum jest możliwe. Ale pozwolili Bogu, by był konstruktorem ich życia. By je zburzył i zbudował od nowa.
On uczynił jej wielkie rzeczy. Jest Jego dziełem. Gliną w ręku Garncarza. Tylko On jest powodem, dla którego ludzie wysławiają jej imię.
2 czerwca 1260 roku Tatarzy napadli na Sandomierz. Bł. Sadok, wraz ze swymi 48 towarzyszami, ukrył się przed Azjatami w kościele.