Sto lat temu urodził się najsłynniejszy egzorcysta XX wieku

Zdaniem ks. Lanzy, który znał osobiście ks. Amortha, „ujawnił on działalność szatana stojącą za nielegalnymi praktykami magików, ukrytym niebezpieczeństwem seansów spirytystycznych, rozprzestrzenianiem satanizmu i czarnych mszy, ale przede wszystkim na nowo wprowadził do teologii trudne pytanie o zło”.

Wyjaśnił, że „z analizy jego [Amortha] pism, wywiadów, a przede wszystkim z osobistych spotkań z nim, wynika jasno, że kierowała nim miłość do ludzi. Jego działalność pisarska, poświęcona demonologii i praktyce egzorcyzmu, opierała się wyłącznie na głębokiej miłości, jaką żywił do ofiar szatana, zarówno ochrzczonych, jak i nieochrzczonych”.

Włoski kapłan zauważył, iż „psychologiczne cechy jego silnej i stabilnej osobowości pomagały mu bez lęku mówić o szatanie wszędzie: od ambony po telewizję”. Zwrócił przy tym uwagę, że „to jego doświadczenie mistyczne sprawiło, że świat zrozumiał, iż ci, których egzorcyzmuje, potrzebują miłości Kościoła”. „Siła jego posługi kapłańskiej była odczuwalna wtedy, gdy pomagał osobom uwalnianym od przeklętych przedmiotów wydalanych podczas obrzędu egzorcyzmów, przywracając im pokój i spokój” – napisał ks. Lanza.

Wskazał, że Amorth przypominał teologom, którzy wątpili w istnienie szatana i jego niezwykłą aktywność, że „to właśnie do egzorcysty należy liturgiczne magisterium w tej dziedzinie”. Autor przypomniał, iż św. Jan Paweł II i Franciszek wielokrotnie podkreślali, że życie mistyczne i walka ze złem są nierozdzielne. Lanza podziękował Amorthowi „za przypomnienie Kościołowi i teologom, że tajemnica odkupienia to przede wszystkim wyzwolenie spod władzy szatana, wroga Boga i ludzkości, który z zazdrości nieustannie działa przeciw człowiekowi”.

Gabriele Amorth urodził się 1 maja 1925 r. w Modenie (Włochy). Święcenia kapłańskie przyjął w 1954 r. Pracował w Kurii Rzymskiej i jako kapelan w więzieniu Regina Coeli, a także zajmował się formacją kleryków paulińskich.

W 1986 ówczesny wikariusz papieski dla diecezji rzymskiej kard. Ugo Poletti mianował go diecezjalnym egzorcystą. W 1990 ks. Amorth założył Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów i stał na jego czele aż do przejścia na emeryturę w wieku 75 lat. Twierdził, że dokonał kilkudziesięciu tysięcy egzorcyzmów. Ostrzegał przed korzystaniem z plansz Ouija, astrologią i innymi praktykami okultystycznymi. Bywał konsultantem w mediach i doradcą Watykanu w sprawach egzorcyzmów.

Zmarł 16 września 2016 r. w Rzymie w wieku 91 lat.

Po ukazaniu się w 2023 zwiastuna filmu „Egzorcysta Papieża” (The Pope’s Exorcist’) w reżyserii Juliusa  Avery`ego, opartego jakoby na życiu ks. Amortha, ks. José Antonio Fortea, ekspert od demonologii, zaznaczył, że „produkcja ta przesadza i wypacza rzeczywistość, a także wyolbrzymia władzę szatana”.

Po polsku ukazały się m.in. następując książki ks. G. Amortha: „Wyznania egzorcysty”, „Nowe wyznania egzorcysty”, „Egzorcysta papieża” (to także tytuł filmu, opartego jakoby na jego książkach), „Odejść od zła”, „Bóg jest piękniejszy od diabła” i „Nie daj się zwyciężyć złu”. Dostępne są również tytuły takie jak „Tajemnice egzorcysty”, „Z Jezusem pokonać złego ducha” i „Posługa egzorcysty”. 

Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów powołali do życia w 1994 lub 1991  oficjalny egzorcysta watykański ks. Gabriele Amorth i ks. René Chenesseau. Zgodnie ze Statutem jego członkami mogą zostać jedynie księża egzorcyści (kapłani mianowani do takie posługi przez swoich biskupów) i sami biskupi (którzy także są egzorcystami z racji święceń biskupich), a także ich współpracownicy (np. eksperci) oraz wybitni sponsorzy, zaangażowani w pracę Stowarzyszenia.