Wszyscy są zaproszeni do gorliwej modlitwy o powołania

4. Modlić się o dar wytrwania w powołaniu
Powołany od pierwszego "tak", powiedzianego powołującemu Bogu, staje wobec wielu wyzwań, wyborów, znaków sprzeciwu i konkretnych zadań, którym trzeba stawiać czoło w codzienności. One sprawiają, że powołanie jest nie tylko jednorazowym wydarzeniem w życiu powołanego, ale ciągłym, dynamicznym procesem, gdzie niemal codziennie na drodze osoby powołanej dokonuje się wiele ważnych spraw. Kryzysy na drodze powołanego mogą być szansą rozwoju i pogłębienia powołania, ale mogą też być jego zagrożeniem. Potrzebna jest postawa czujności. Łaska dynamicznej wierności każdego powołanego zależy od jego ascezy, pracy nad sobą, ale także w dużej mierze od modlitwy wielu.

5. Modlić się szczególnie o powołania w służbie Kościoła misyjnego
Tegoroczny przedmiot modlitw o powołania Ojciec Święty Benedykt XVI ukierunkował na modlitwę o powołania w służbie Kościoła misyjnego. To echo słów samego Jezusa, który po swoim zmartwychwstaniu zlecił Apostołom misję: "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody..." (Mt 28, 19). Kościół ze swej natury jest misyjny. Potrzeby misyjne są coraz większe. "W szczególny sposób - napisał Benedykt XVI w tegorocznym orędziu powołaniowym - potrzebni są kapłani do głoszenia Ewangelii innym narodom, do sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii i Pojednania, zaangażowani w służbę na rzecz małych, chorych, cierpiących, biednych oraz wszystkich tych, którzy przeżywają okres trudności w tych regionach świata, w których nadal wiele jest osób, które dotąd jeszcze nie spotkały naprawdę Jezusa Chrystusa...". Również - dodał Ojciec Święty - "rzesza zakonników i sióstr zakonnych, przynależących do licznych Instytutów życia kontemplacyjnego i aktywnego, ma 'do dziś bardzo ważny udział w ewangelizowaniu świata' ("Ad gentes" 40). Poprzez modlitwę nieustanną i wspólnotową, osoby zakonne (...) niosą wszystkim żywe świadectwo miłości i miłosierdzia Boga".
Powołując się na słowa Pawła VI, Papież Benedykt XVI przypomniał, że zakonnicy dzięki konsekracji zakonnej są "zdolnymi do opuszczenia wszystkiego, aby pójść i głosić Ewangelię aż na krańce świata. Są pełni wyobraźni, a ich apostolat często charakteryzuje się oryginalnością i genialnością, która zmusza do podziwu. On są hojni, gdyż spotykamy ich na przyczółkach misji, gdzie podejmują największe ryzyko dla ich zdrowia, a nawet dla życia ("Evangelii nuntiandi" 69)".

6. Papieski apel...
"Aby Kościół mógł kontynuować misję powierzoną przez Chrystusa - konkluduje Benedykt XVI w Orędziu - konieczne jest to, by we wspólnotach chrześcijańskich nie zbrakło stałego wychowania do wiary (...). Konieczne jest podtrzymywanie wśród wierzących aktywnego poczucia odpowiedzialności misyjnej oraz solidarności z narodami świata. Dar wiary stanowi wezwanie do wszystkich chrześcijan, aby współpracowali w dziele ewangelizacji. Taką świadomość należy umacniać poprzez nauczanie i katechizację, poprzez liturgię i stałą formację do modlitwy. Wzrasta ona także poprzez gościnność, miłość i towarzyszenie duchowe, poprzez medytację i odkrywanie specyficznego powołania, jak również poprzez planowanie takiego duszpasterstwa, którego integralną częścią jest wrażliwość na powołania".

Słowo misjonarza
Ksiądz Adam Wiśniewski, pallotyn, który większość swego życia spędził na terenach misyjnych w Indiach wśród trędowatych (gdzie został również pochowany), wypowiedział przed śmiercią zdanie, które stanowiło motto jego posługi: "Ze wszystkich lat mego życia najpiękniejsze i najszczęśliwsze to lata posługi misyjnej...".