630 lat franciszkanów w Sanoku

Uroczystość odbyła się 3 grudnia. Uczestniczyli w niej parafianie, sympatycy sanockich franciszkanów i liczne duchowieństwo Sanoka. Proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego o. Stanisław Glista OFMConv, witając zebranych podkreślił, że poświęcenie ołtarza jest religijnym podsumowaniem tegorocznych obchodów 630. rocznicy przybycia franciszkanów do Sanoka.

Metropolita przemyski poświęcił ołtarz po wygłoszeniu homilii i odśpiewaniu litanii do wszystkich świętych. Obrzęd składał się z kilku części: złożenia relikwii, namaszczenia, okadzenia, nakrycia i oświetlenia ołtarza. Symbolika tych czynności odwołuje się gestów, czynności i zbawczych wydarzeń z życia Chrystusa, który jest obecny w Kościele w sprawowanych misteriach, zwłaszcza w Eucharystii. Poświęcenie ołtarza jest czynnością zarezerwowaną dla biskupa.

Zgodnie z symboliką biblijną i tradycją sięgającą starożytności chrześcijańskiej, mensa (płyta) nowego ołtarza została wykonana z naturalnego kamienia, z marmuru. Pod nią abp Michalik umieścił relikwie męczenników i świętych: św. Mansweta, św. Justyna, św. Jozafata, św. Feliksa, św. Wiktora oraz związanych z duchowością franciszkańską - św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anieli Salawy.

"Dotychczasowy ołtarz nie spełniał wymogów liturgicznych, dlatego został wykonany nowy. Waży trzysta kilogramów, ma marmurową podstawę i mensę, ściany boczne są wykonane ze zdobionego, złoconego drewna. Ołtarz dobrze komponuje się z barokową architekturą wnętrza świątyni. Nowy ołtarz i pulpit kosztował trzydzieści tysięcy, ufundowali go nasi parafianie i sympatycy, którym należą się gorące słowa uznania i wdzięczności" - wyjaśniał o. Glista.

W homilii abp Michalik podkreślił, że Chrystus przyszedł na świat po to, aby człowiek mógł stać się świątynią Boga. Najpełniej zadanie to wypełniła Maryja, która była świątynią Boga-Człowieka i Matką Słowa Bożego. Nawiązał także do rozpoczętego w ostatnią niedzielę nowego roku duszpasterskiego, którego hasłem są słowa "Bądźmy uczniami Chrystusa". Zaznaczył, że być uczniem Chrystusa to dla człowieka zadanie i jednocześnie przywilej.