Młodość to nie tylko pewien okres życia ludzkiego, ale to jest zarazem czas dany każdemu człowiekowi i równocześnie zadany mu przez Opatrzność. W tym czasie szuka on odpowiedzi na podstawowe pytania, szuka nie tylko sensu życia, ale szuka konkretnego projektu, wedle którego to swoje życie ma zacząć budować.
Papież szukający młodych
+ „Wy jesteście nadzieją Kościoła i świata - wy jesteście moją nadzieją”.
[22 X 1978 r., słowa do młodych po Mszy św. inaugurującej pontyfikat; za: Przekroczyć próg nadziei]
+ Ilekroć znajduję się na spotkaniach z młodymi w jakimkolwiek miejscu świata, czekam przede wszystkim na to, co oni zechcą mi powiedzieć o sobie, o swoim społeczeństwie, o swoim Kościele. I zawsze im to uświadamiam. „Nie jest wcale najważniejsze, co ja wam powiem - ważne jest to, co wy mi powiecie. Powiecie niekoniecznie słowami, powiecie waszą obecnością, waszym śpiewem, może nawet waszym tańcem, waszymi inscenizacjami, wreszcie waszym entuzjazmem". [Przekroczyć próg nadziei]
+ [W Paryżu, podczas hałaśliwego i wspaniałego wieczoru w Parć des Princes, na trybunę wszedł młody człowiek z kartką w ręku i gorączkowo zadał Ojcu Świętemu całą serie pytań, tonem zabarwionego naganą respektu, typowym dla młodych, kiedy raczą się zwracać do wieku dojrzałego. Młody człowiek powiedział, że jest ateistą, ale że nie chce rozminąć się z szansą wiary, jaką daje obecność papieża. Kiedy skończył, znikł w tumulcie śpiewów i owacji, przyszły inne kwestie i jego pytania nie doczekały się odpowiedzi.] Dopiero po powrocie do Rzymu przypomniałem sobie o owym pytaniu w Parć des Princes, na które nie dałem odpowiedzi - i natychmiast napisałem do kardynała Marty, prosząc go, aby - jeśli to możliwe - odnalazł tego młodego człowieka i przeprosił go za to, że w ów wieczór nie podjąłem jego tematu. Kardynał Marty wkrótce mnie powiadomił, że tak uczynił i że sprawy są „na dobrej drodze".
Wówczas martwiłem się tym przeoczeniem. [„Nie lękajcie się”...]
+ Każdy proboszcz w Rzymie wie, że odwiedziny w parafii musi zakończyć spotkaniem Biskupa Rzymu z młodzieżą. I nie tylko w Rzymie, ale także gdziekolwiek Papież się pojawi, wszędzie szuka młodzieży i wszędzie jest przez tą młodzież szukany. Ale właściwie to nie on jest szukany! To jest szukany Chrystus, który wie „co w człowieku się kryje” (J 2,25), zwłaszcza w młodym człowieku, i daje na jego pytania prawdziwe odpowiedzi! A jeśli to bywają odpowiedzi wymagające, młodzież wcale od nich nie stroni, owszem, na nie oczekuje. [Przekroczyć próg nadziei]
Źródła:
1. Jan Paweł II, Przekroczyć próg nadziei, RW KUL, Lublin 1995
2. Jan Paweł II, Wstańcie chodźmy!, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 2004
3. André Frossard, „Nie lękajcie się”. Rozmowy z Janem Pawłem II, Wydawnictwo Znak, Kraków 2005
4. Zapis drogi... Wspomnienia o nieznanym duszpasterstwie księdza Karola Wojtyły, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 2005
«« |
« |
1
|
2
|
3
|
4
|
» | »»