Poznański spór

Miasto korzystało też z dwóch szpitali będących własnością archidiecezji, jeszcze dziś korzysta z budynku, w którym mieści się oddział dla przewlekle chorych. Obliczyliśmy, ile diecezja podarowała miastu, nie biorąc od 1945 r. za to czynszu, i wyszła kwota 92 mln zł. Tylko z tych dwóch budynków. A trzeba dodać, że szpitalom w Poznaniu służyły także budynki szpitali sióstr elżbietanek oraz sióstr miłosierdzia Wincentego à Paulo. W zamian miasto zobowiązało się przeprowadzić remont, do czego jednak nigdy nie doszło.

Media wiele rozpisywały się również o sporze wokół Szkoły Baletowej należącej do Ministerstwa Kultury. – Dość dawno zapadła decyzja, aby sprzedać ten budynek, a spór dotyczył jedynie jego wyceny. Problem polegał na tym, że obie strony inaczej oszacowały wartość obiektu – wyjaśnia ks. Nowak. – Ministerstwo liczyło wartość tego budynku metodą porównawczą. Myśmy wzięli pod uwagę metodą dochodową, wychodząc z założenia, że budynek znajduje się w wyjątkowym miejscu, gdyż tuż obok Starego Rynku (a więc w sercu Poznania), miejsca najbardziej prestiżowego, ale także przynoszącego największy dochód właścicielom nieruchomości. Natomiast operat szacunkowy ministerstwa opierał się na porównaniu wartości tego budynku z wartością budynków położonych w innej dzielnicy miasta, konkretnie dzielnicy Łazarz. Oczywiście wartość gruntów i nieruchomości w sercu miasta jest inna aniżeli w innych dzielnicach. Stąd były różnice między naszymi szacunkami oraz różnice w wycenie. Oni proponowali 10 mln, a nasz rzeczoznawca wycenił wartość tej nieruchomości na blisko 13 mln. Negocjacje jednak pozwoliły na osiągnięcie wyniku satysfakcjonującego obie strony i mam nadzieję, że w najbliższym czasie dojdzie do podpisania umowy o sprzedaży tego budynku – przekonuje ks. Nowak. Ministerstwo będzie płaciło etapami, a ostateczne sfinalizowanie tej sprzedaży powinno nastąpić do grudnia przyszłego roku.

W raporcie prezydenta Jaśkowiaka omawiana jest ponadto sprawa reprezentacyjnego budynku szkolnego przy ul. Głogowskiej 92, zbudowanego w okresie międzywojennym przez ks. Czesława Piotrowskiego i znacjonalizowanego w 1956 r. Kościół bardzo długo starał się odzyskać tę nieruchomość, zajmowaną przez znane w mieście VIII Liceum Ogólnokształcące. Wyprowadzka szkoły z tego budynku po tym, jak w 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że jest on własnością archidiecezji, połączona była z protestami społecznymi, podsycanymi plotkami, jakoby w tym miejscu miał powstać bank bądź hotel. Tymczasem od początku było wiadome, że będzie kontynuowane dzieło ks. Piotrowskiego, czyli będą tu działać szkoły. Gruntowny remont i modernizacja obiektu kosztowały 15 mln zł. Pochłonęły więc całą kwotę zaległości czynszowych, jakie archidiecezji udało się wyegzekwować od Skarbu Państwa za bezumowne korzystanie z budynku Szkoły Baletowej.

Ks. Piotr Kuś, dyrektor szkół katolickich, podkreśla, że działające tutaj szkoły mają nawiązywać do tradycji pedagogicznych ks. Piotrowskiego, a więc przekazywać tradycyjne wartości za pomocą najnowocześniejszych metod. Oprowadza nas po budynku, który 1 września przyjmie ponad 460 uczniów z Publicznego Katolickiego Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki oraz Publicznego Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców im. bł. Natalii Tułasiewicz. Gruntowny remont trwał ponad rok. Wynik jest imponujący. Wrażenie robią przestronne sale, ich nowoczesne wyposażenie oraz odnowiona aula. Obie szkoły funkcjonowały wcześniej w innym miejscu, w budynkach wydzierżawionych od miasta. Jeśli wykorzystają tę wspaniałą bazę materialną, mają szansę stać się ważną placówką na mapie nie tylko poznańskiej oświaty.