Szata bezpieczeństwa

Jak w tej służbie odnajdują się dzisiejsi karmelici?

Mamy wielu zakonników, którzy pracują z ogromnym oddaniem. Kiedy przyszedłem tu po raz pierwszy, w ogromnej bramie od ulicy Wielkie Młyny wyciąłem furtkę. W myśl zasady: „przez ciasne drzwi wchodzisz do wieczności”. Po drugie umieściłem napis na filarze: „Klasztor karmelitów”. Mam mieszkanie z widokiem na tę bramę. Często widzę ludzi, którzy, widząc ten napis, zatrzymują się i zaglądają do naszego ogródka. Widać, że są ciekawi tego miejsca. Karmel ciągle kryje tajemniczość wielkości i świętości. To nas też zobowiązuje.

Jest Ojciec już po raz drugi przeorem karmelickiej wspólnoty w Gdańsku.

Po raz pierwszy trafiłem do Gdańska w 2006 roku, dzień po pożarze kościoła. Miałem wcześniej od ówczesnego prowincjała propozycję przejęcia Gdańska. Powiedziałem, że jestem z południa, z diecezji tarnowskiej, i nie widzę się na północy. Ale kiedy 22 palił się kościół, zadzwonił telefon. „Wybacz, ale jesteś jedynym kandydatem na Gdańsk” – usłyszałem. Spędziłem tutaj 6 lat, a moim głównym wysiłkiem była odbudowa świątyni. Później bracia wybrali mnie prowincjałem. Teraz, po trzech latach, wróciłem do Gdańska.

Przyglądam się dzisiaj wszystkiemu z wielkim spokojem. Wiele tu zrobiono w czasie mojej nieobecności. Dzisiaj dalej ciągniemy proces odbudowy, jednak główny nacisk trzeba kłaść na wspólnotę. Na ludzi, którzy do nas przychodzą, i to, co możemy im zaoferować. Nie ma dnia, żeby ktoś nie zadzwonił do drzwi i nie prosił o przyjęcie szkaplerza. Wówczas z kimś takim rozmawiamy, robimy wprowadzenie. Dla nas to jest pouczające, że ludzie szukają ratunku w swoim życiu. Szkaplerz i duchowość karmelitańska dają współczesnemu światu nadzieję.

Suma u św. Katarzyny

Odpust MB Szkaplerznej w kościele św. Katarzyny – 16 lipca o godz. 18. Uroczystości przewodniczyć będzie nowy prowincjał karmelitów o. Bogdan Meger, do niedawna przeor gdańskiego klasztoru.