Jego zanurzenie w modlitwie było poruszające

Dzieląc się osobistymi wspomnieniami, związanymi ze św. Janem Pawłem II, abp Tadeusz Wojda podkreśla niezwykłe zanurzenie w modlitwie Papieża Polaka. Zachęca, by w rocznicę jego śmierci powrócić do jego nauczania, zawartego m.in. w licznych dokumentach Kościoła, których był autorem.

Przewodniczący KEP, abp Tadeusz Wojda SAC, który był świadkiem pontyfikatu św. Jana Pawła II, pracując od początku lat 90. w Papieskim Dziele Rozkrzewiania wiary i ówczesnej Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, a wcześniej studiując na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, dzieli się wspomnieniami, związanymi z pontyfikatem Papieża Polaka.

Rozmodlenie – „uczta duchowa” dla tych, którzy byli jego świadkami

Podkreślając niezwykłą otwartość Jana Pawła II na spotkania i audiencję, abp Wojda zaznacza, że jako najbardziej poruszające zapamiętał te z papieskiej kaplicy, w której Ojciec Święty modlił się i koncelebrował Eucharystię.

„To była prawdziwa uczta duchowa – wspomina – Kiedy się wchodziło do kaplicy, Jan Paweł II był tak głęboko zanurzony w modlitwie, że człowiek aż stawał się zażenowany, jakby samym wejściem do kaplicy chciał mu przeszkodzić w tej modlitwie w tym zjednoczeniu z Chrystusem. To były najwspanialsze chwile, kiedy widziałem Jana Pawła II rozmodlonego, zanurzonego w Panu Bogu”.  

Powrócić do nauczania, pamiętać o wstawiennictwie

Przy okazji 20. rocznicy śmierci Papieża Polaka, abp Wojda zachęca do trzech konkretnych postaw, które mogą pomóc w dobrym pielęgnowaniu papieskiego dziedzictwa. To pamięć o orędownictwie św. Jana Pawła II, powrót do jego nauczania, poprzez lekturę bogatych zbiorów tekstów, które po sobie pozostawił oraz „dobre słowo”, czyli pielęgnowanie pamięci i rozmowy nt. św. Jana Pawła II także z tymi, którzy być może niewiele wiedzą o jego pontyfikacie.