W Nikozji przyjął sakrę pierwszy od ponad 4 wieków biskup katolicki

Łaciński patriarcha Jerozolimy kard. Pierbattista Pizzaballa OFM wyświęcił 16 marca w stolicy Cypru – Nikozji na biskupa włoskiego franciszkanina o. Bruno Varriano, mianowanego 9 stycznia br. biskupem pomocniczym Patriarchatu Łacińskiego dla Cypru. Była to pierwsza sakra biskupa katolickiego na tej wyspie od ponad 400 lat. Niespełna 53-letni hierarcha będzie odtąd na stałe rezydował na Cyprze, który formalnie jest częścią wspomnianego Patriarchatu w Jerozolimie.

Konsekracja nowego biskupa była wielkim wydarzeniem w życiu niewielkiej społeczności katolickiej w tym kraju (podzielonym od lipca 1974 na części grecką i turecką) i zgromadziła ponad 1,3 tys. osób. Byli wśród nich m.in. kardynałowie (oprócz głównego konsekratora): Fortunato Frezza z Włoch, Américo Manuel Alves Aguiar z Setubalu w Portugalii i Odilo Pedro Scherer z São Paulo w Brazylii, maronicki arcybiskup Cypru Selim Jean Sfeir, nuncjusz apostolski w Jordanii i na Cyprze abp Giovanni Pietro dal Toso oraz 40 innych biskupów i kilkuset księży z różnych krajów. Obecni byli liczni wierni, w tym damy i rycerze Zakonu Grobu Bożego w Jerozolimie. Przybyli też prawosławny arcybiskup Cypru Jerzy III, przedstawiciel prawosławnego Patriarchatu Jerozolimskiego, ormiański metropolita Cypru Nareg Alemezian oraz zwierzchnicy i wysocy przedstawiciele Kościołów protestanckich. Nie zabrakło też reprezentantów najwyższych władz politycznych, samorządowych i społecznych oraz parlamentarzystów.

W kazaniu podczas Mszy św. konsekracyjnej kard. Pizzaballa wspomniał o wielu poważnych wyzwaniach duszpasterskich i społecznych, stojących przed nowym biskupem, którego pierwszą troską ma być bliskość do wszystkich wiernych na wzór Dobrego Pasterza, szukającego zagubionej owcy. „Pierwszym i, rzekłbym, jedynym planem duszpasterskim winno być dla Ciebie dawanie świadectwa, iż spotkanie Chrystusa jest czymś najpiękniejszym, co może się wydarzyć w życiu człowieka i że wspólnota chrześcijańska czerpie swe życie z Eucharystii, przed wszelką inną działalnością” – tłumaczył kaznodzieja.

Nowo konsekrowany biskup urodził się 25 września 1971 w Anápolis koło São Paulo w Brazylii w rodzinie włoskiej. Święcenia przyjął 30 sierpnia 1997 jako kapłan włoskiej archidiecezji Campobasso. W tymże roku uzyskał stopień bakałarza Świętej Teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Po kilku latach posługi w swych stronach rodzinnych wyjechał w 1999 do Jerozolimy i tam został przewodnikiem grup pielgrzymkowych do Ziemi Świętej. Wstąpił też do franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej, w której 5 października 2003 złożył śluby wieczyste. W 2002 uzyskał dyplom w zakresie formacji biblijnej na Wydziale Nauk i Archeologii Biblijnej Franciszkańskiego Studium Biblijnego w Jerozolimie. W 2004 uzyskał w Rzymie licencjat ze świętej teologii ze specjalnością w dziedzinie duchowości na Papieskim Uniwersytecie Antonianum a w 2009 – doktorat z psychologii na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim. Pełnił potem różne urzędy w Kustodii, był m.in. gwardianem i rektorem bazyliki Zwiastowania w Nazarecie (2013-22), członkiem rad ds. studiów i ds. formacji.

W Rzymie na Wolnym Uniwersytecie LUMSA w Rzymie i na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca uzyskał specjalność psychologa w zakresie psychotraumatologii i psychologii wypadkowej, po czym praktykował te specjalizacje w rzymskiej klinice im. A. Gemellego. Pracował potem w różnych placówkach leczniczych w dziedzinie zdrowia psychicznego w Jerozolimie.

11 sierpnia 2022 został wybrany na wikariusza patriarszego dla Cypru, a oficjalnie objął ten urząd 8 grudnia tegoż roku. 9 stycznia br. Franciszek mianował go biskupem pomocniczym Patriarchatu Łacińskiego Jerozolimy dla katolików na Cyprze. Tym samym został pierwszym biskupem łacińskim na wyspie po 340 latach od poprzedniego a jego sakra odbyła się po prawie 400 latach. Biskupi katoliccy obecni byli w tym kraju od 1192 do 1586 (ale do 1591 stolica biskupia pozostawała nieobsadzona), gdy wygnali ich stamtąd Turcy Osmańscy po zajęciu tej ziemi. Pierwszym łacińskim arcybiskupem Nikozji był dominikanin Giovanni Colonna, ostatnim –  – od 1560 Filippo Mocenigo (1524-86); łącznie było ich w ciągu 4 wieków 28, w tym czterech franciszkanów.