Zmarła matka Urszula Frankiewicz, była przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Urszulanek

Msza św. pogrzebowa odprawiona zostanie w sobotę 14 marca 2009 roku o godz. 13.00 w Sanktuarium św. Urszuli Ledóchowskiej w Pniewach. Po Mszy św. nastąpi odprowadzenie ciała na cmentarz Sióstr Urszulanek SJK w Pniewach.

Matka Urszula Frankiewicz od Przenajświętszego Sakramentu urodziła się 14 listopada 1927 roku w Drohobyczu (dziś: Ukraina) jako córka Mariana i Marii z d. Barwik. Ojciec, urzędnik Banku Polskiego, został w 1928 przeniesiony do Chojnic – miasteczka na pograniczu niemiecko-polskim (Pomorze). Tam rodzina przebywała do czasu przymusowego przesiedlenia się do Krakowa we wrześniu 1939 w związku z wybuchem II wojny światowej.
Szkołę podstawową, rozpoczętą w Chojnicach w szkole sióstr franciszkanek, kontynuowała u sióstr urszulanek Unii Rzymskiej w Krakowie. Następnie ukończyła w czasie okupacji 2-letnią Szkołę Handlową w Krakowie i rozpoczęła pracę w biurze i stołówce Spółdzielni „Społem”, uczęszczając równocześnie na tajne komplety w zakresie gimnazjum ogólnokształcącego, które ukończyła w 1946 roku u urszulanek UR na Starowiślnej. Po powrocie wraz z rodziną do Chojnic ukończyła tam maturą 2-letnie liceum ogólnokształcące i wyjechała na studia na Wydziale Prawa UAM w Poznaniu. Równocześnie pracowała jako urzędniczka w NBP. Magisterium z prawa uzyskała w 1950 roku. Na ostatnim roku studiów zamieszkała w internacie sióstr urszulanek SJK przy ul. Chudoby (obecnie: Taczaka) w Poznaniu. Wstąpiła do zgromadzenia w 1950 roku, w 1955 roku złożyła profesję wieczystą. Do 1958 roku przebywała w Pniewach, pomagając mistrzyni nowicjatu i katechizując w dwóch pobliskich wioskach. Pełniła także funkcję asystentki przełożonej i wychowawczyni kandydatek. W latach 1958-59 była kierowniczką domu w Starych Bogaczowicach, a w 1959-1970 mistrzynią nowicjatu w Pniewach, kończąc równocześnie (1964-1967) w Warszawie 3-letnie szkolenie dla mistrzyń nowicjatu. W latach 1970-1976 była przełożoną centrum pniewskiego, następnie (1976-1983) trzecią asystentką generalną, a jednocześnie kierowniczką domu w Zalesiu k. Warszawy (1977-1980) i przełożoną centrum sieradzkiego (1980-1983). W 1983 roku, podczas XI Kapituły Generalnej Zgromadzenia, została wybrana przełożoną generalną. W 1989 roku, podczas XII Kapituły Generalnej, wybrana została na ten urząd na drugą kadencję.