„Mulieris dignitatem” – wzory wielkich kobiet

Kard. Joachim Meisner, arcybiskup Kolonii, złożył o matce Teresie z Kalkuty piękne świadectwo w czasie 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu. W czasie homilii, wygłoszonej w Hali Ludowej, powiedział m. in.: „Eucharystia wyzwala człowieka do prawdziwego i trwałego humanizmu, czyniąc go zdolnym do prawdziwej miłości. Kto klęka przed konsekrowaną hostią, z łatwością pochyli się również nad strapionymi i umęczonymi tego świata. Być może w dzisiejszych czasach nie uwidoczniło się to, w takim stopniu – jak w życiu Matki Teresy z Kalkuty. Jej doświadczenie Eucharystii jako miłości Bożej wskazującej drogę wyzwoliło ją do dzieła miłości na ulicach Kalkuty. Dane jej było nagle pojąć, że Pan w monstrancji jej kaplicy i Pan w ciałach chorych w domach śmierci Kalkuty to ten sam Pan. Matka Teresa wprowadziła we wczesnych godzinach rannych adorację Najświętszej Eucharystii. Wieczorem natomiast była także jedna godzina adoracji, aby wyostrzyć spojrzenie jej sióstr na obecność Pana w Eucharystii i w cierpiących. Dzień po dniu Matka Teresa wysyłała swoje siostry do pracy z poleceniem: wykonujcie dobrze waszą pracę, ponieważ Pan w Eucharystii i Pan w ciałach chorych to ten sam Pan”. Mówiła: . Dlatego jej siostry są kontemplacyjne w działaniu. Modlą się swoją pracą przed monstrancją i pracują swoją modlitwą wśród ludzi. Dlatego należą one do najbardziej wolnych ludzkich dzieci na ziemi Bożej, ponieważ przez Eucharystię są wyzwolone dla Boga i dla ludzi”.

Cały Kościół cieszy się zapowiedzianą na dzień 19 października 2003 r. beatyfikacją matki Teresy z Kalkuty, którą już za życia nazywano „żyjącą świętą” .

c) Wzory polskie

Wśród świątobliwych wielkich niewiast Kościoła znalazły się także przedstawicielki narodu polskiego. Było ich w naszej historii sporo. Niektóre zostały wyniesione do chwały ołtarzy. Nazwiska i imiona innych znalazły się na chlubnych kartach naszej narodowej historii. Znamy z literatury określenie „matki Polki”, wskazujące na szczególną rolę jaką odegrały polskie kobiety, szczególnie matki w zachowaniu wiary i dziedzictwa katolickiego w czasie burzliwych dziejów naszej Ojczyzny, szczególnie w okresie niewoli narodowej i w czasach wojen i okupacji. Spośród całej plejady świętych Polek: sióstr zakonnych, matek, żon, osób samotnych, wybieramy tu cztery, charakterystyczne postaci: dwie żony i matki oraz dwie siostry zakonne: św. Jadwigę Śląską, św. Urszulę Ledóchowską, św. Faustynę Kowalską i Stanisławę Leszczyńską.