Skrzynka pytań

Czy dowody biblijne na Bóstwo Jezusa są bardzo skomplikowane? Dlaczego Jezus mówi: „Czemu nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry tylko sam Bóg”? (Mk 10,18).

Przytoczone zdanie zdaje się sugerować, że Jezus dystansuje się od uznania siebie za Boga. Taka interpretacja jest sprzeczna z resztą przekazu Ewangelii i innych pism Nowego Testamentu. Można rozumieć to zdanie tak, że Jezus poddaje pewnej próbie pytającego człowieka lub że po prostu wskazuje, że Bóg jest źródłem wszelkiego dobra i pytanie o dobro musi być zawsze także pytaniem o Boga.

Biblijnych dowodów na Bóstwo Jezusa jest całe mnóstwo. W tym miejscu nie da się wszystkich wyliczyć. Najsilniejsze świadectwo daje Ewangelia św. Jana już od pierwszych zdań. Jezus jest nazwany Słowem (Logos), o którym jest mowa: „Bogiem było Słowo” (1,1). Jezus mówi o sobie np.: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,30). Żydzi rozumieli te słowa jako otwartą deklarację boskości: „Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty, będąc człowiekiem, uważasz siebie za Boga” (J 10,33).

Apostoł Tomasz mówi do Zmartwychwstałego: „Pan mój i Bóg mój!” (J 20,28). Św. Jan mocno akcentuje Bóstwo Jezusa także w swoich Listach, np.: „On jest prawdziwym Bogiem i Życiem wiecznym” (1 J 5,20). Podobne teksty znajdziemy u św. Pawła, np.:. „w Nim, w Jego ciele, mieszka cała pełnia Bóstwa” (Kol 2,9). Podobnie w wielu innych miejscach Nowego Testamentu