Towarzysze Karola Lwangi

Po wyzdrowieniu przedstawiono go Mutesa, który przyjął go jako pazia i dał mu odpowiedzialny urząd na dworze. Bazzekuketta mial być strażnikiem królewskiego skarbu i odpowiedzialnym za dekoracje pałacu. Ponieważ był z natury spokojny i powściągliwy, dobrze wywiązywał się ze swych funkcji. Uczęszczał regularnie na lekcje katechizmu i utrzymywał ciągły kontakt z Mukasą i Lwangiem. 16 listopada 1885 przyjął chrzest, na którym otrzymał imię Anastary.

Został skazany na spalenie żywcem w Namugongo Droga była długa i po trzech godzinach uciążliwego marszu, przybyli do Mengo. Anastazy, który miał wtedy dwadzieścia lat, pozostał w tyle, odmawiając dalszego marszu.
- Oskarżacie nas o to, że się modlimy - powiedział do katów - i przybyliście, aby nas zabić. Dlaczego każecie nam czekać? Nie chcę spacerować ze śmiercią, zabijcie mnie tutaj!
Odpowiedziano mu uderzeniami kijów, ale on nalegał:
- Chcecie być nowocześni mając kije. Jesteśmy mięsem króla, zabierzcie nas stąd i zabijcie jak najszybciej.
Jeden z katów uderzył go i zaprowadził do Mukajanga.
- Zabijcie go szybko - powiedział Mukajanga; nie przemawiają do niego żadne argumenty i król może sobie o nim przypomnieć i zechcieć mu przebaczyć.

Blisko było rytualne miejsce zabijania, to samo na którym został spalony Józef Balikuddembe. Tam ścięto Anastazemu głowę, a następnie obcięto poszczególne członki. Jego ciało złożono w ofierze duchom, pragnąc wyprosić szczęście, potrzebne w przyszłości dla Namugongo. Bazzekuketta umarł 26 maja 1886 roku.

Anatol Kiriggwajjo – patron krawców
Był członkiem plemienia Bunioro. Został pojmany i zaprowadzony na królewski dwór jako więzień; został paziem króla Mutesa, a później jego syna Mwanga. Anatol należał do klanu Basita (Kiwere). Był raczej niski; odznaczał się delikatnością, nieśmiałością i serdecznością. Był szczerym przyjacielem Karola Lwangi, którego polecenia zawsze wiernie wypełniał. W taki sposób nauczył się doktryny chrześcijańskiej.

Został ochrzczony 17 listopada 1885 roku, dwa dni po śmierci Mukasa. Kiriggwajjo był zawsze przykładnym chrześcijaninem i po odejściu misjonarzy pełnił funkcję katechisty. Mwanga zaoferował mu odpowiedzialne stanowisko, ale Anatol odmówił, ponieważ zrozumiał, że dworskie urzędy są niebezpieczne dla zbawienia. Król potraktował odmowę jako osobistą obrazę i powiedział: „Ci chrześcijanie odrzucają nawet godności, które chcę im dać".

Anatol został skazany 26 maja 1886 roku. W Namugongo dzielił celę więzienną z Jakubem Buzabaliawo, niedaleko od szałasu, który zajmowali Gyawisa i Mugagga. Spalono go żywcem 3 czerwca - miał wtedy dwadzieścia lat.

Adolf Mukasa Ludigo – patron rolników
Pochodził z plemienia Mutoro, był członkiem klanu Balaya. Chociaż należał do rodziny książąt Bunyoro, został zabrany na dwór kabaka jako zakładnik, albo więzień wojenny, kiedy był jeszcze dzieckiem.

Był paziem w czasie rządów Mutesa i Mwanga. Ten młody człowiek (mial dwadzieścia dwa albo dwadzieścia cztery lata), wysoki, słaby, ale dobry, zawsze się wyróżniał swoją pokorą i prostotą serca.

Został ochrzczony 17 listopada 1885 roku, dwa dni po śmierci Józefa Mukasa. Od tego czasu do jego zadań należało przygotowywanie pożywienia dla katechumenów z Kaggwa. Miał około dwudziestu pięciu lat, kiedy 3 czerwca 1886 roku został spalony żywcem na stosie w Namugongo.