Ogień św. Pawła

Tradycja pierwotnego Kościoła głosi, że Paweł zginął, ścięty mieczem, podczas prześladowań za cesarza Nerona, w tym samym czasie co św. Piotr. Najbardziej prawdopodobną datą jego śmierci jest rok 67. Został pochowany przy Via Ostiensis, w pobliżu dzisiejszej Bazyliki św. Pawła za Murami.

Listy z przepisem na życie

Świadectwem heroicznej wiary Pawła są jego Listy. Powstawały one zwykle jako odpowiedź na konkretne problemy danego Kościoła. Miały charakter pouczenia kierowanego do lokalnej wspólnoty lub do konkretnych osób. Ze względu na autorytet Pawła listy te były odczytywane w gminach, przepisywane i przekazywane innym Kościołom. Pierwszy List do Tesaloniczan napisany około roku 50 jest najstarszym tekstem Nowego Testamentu. Nie wiemy, ile listów napisał św. Paweł. Do Nowego Testamentu weszło ich 13, choć prawdopodobnie było więcej. Motywem przewodnim pism Pawłowych jest potęga Bożej łaski. Bóg przez Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego wyzwala nas z grzechu i wprowadza na właściwą drogę. Trzeba tylko dać się porwać Chrystusowi przez osobistą wiarę i nawrócenie. Tego doświadczył sam Paweł, dlatego z taką mocą przekonywał o tym tych, którym służył. Nie wahał się namawiać swoich uczniów: „Bądźcie naśladowcami moimi, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa” (1 Kor 11,1). Mógł tak powiedzieć, bo sam oddał swoje życie we władanie Chrystusowi. „Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2,20) – to jedno ze słynnych krótkich, mocnych świadectw Pawła. To był jego przepis na życie. To przepis na chrześcijańskie życie.

Paweł – człowiek roku

Rok św. Pawła to znakomita okazja, by odkryć świadectwo wiary Apostoła Narodów w kontekście naszych dni. Pomysł podsunął Papieżowi kardynał Andrea Cordero Lanza di Montezemolo, archiprezbiter rzymskiej Bazyliki św. Pawła za Murami. Okazją jest dwutysięczna rocznica urodzin Apostoła. Nie znamy dokładanej daty narodzin Szawła z Tarsu, ale historycy wskazują, że urodził się między 7 a 10 rokiem po Chrystusie.

W wigilię uroczystości świętych Apostołów Piotra i Pawła 2007 roku w Bazylice św. Pawła za Murami Benedykt XVI zapowiedział, że Rok św. Pawła potrwa od 29 czerwca 2008 r. do 29 czerwca roku 2009 roku. W homilii Papież zwrócił uwagę, że sukces apostolatu Pawła z Tarsu „opierał się przed wszystkim na osobistym zaangażowaniu się w głoszenie Ewangelii z totalnym oddaniem się Chrystusowi; oddaniem, które nie lękało się ryzyka, trudności ani prześladowań”. „Ani śmierć, ani życie” – pisał Apostoł do Rzymian – „ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz 8, 38–39). Benedykt XVI, komentując to wyznanie Pawła, zaprosił do wyciągnięcia lekcji ważnej dla każdego chrześcijanina: „Działalność Kościoła jest wiarygodna i skuteczna tylko na tyle, na ile ci, którzy doń należą, gotowi są osobiście zapłacić za wierność Chrystusowi, w każdej sytuacji. Tam, gdzie brak tej gotowości, brakuje decydującego argumentu prawdy, od której sam zależy”.

Ojciec Święty zwrócił uwagę, że Rok św. Pawła powinien mieć wymiar ekumeniczny. Paweł bardzo zabiegał o jedność i zgodę wśród chrześcijan, może więc i dziś być patronem wysiłków na rzecz jednoczenia podzielonych uczniów Chrystusa.

Co nam przyniesie Rok św. Pawła? W planach jest wiele wydarzeń, inicjatyw, wystaw, sympozjów, pielgrzymek. Gdyby udało się zachęcić chrześcijan do częstszej lektury Listów św. Pawła i Dziejów Apostolskich, to już byłby sukces.