Nic do stracenia

Na początku października br nakładem wydawnictwa WAM ukazała się obszerna biografia abpa Józefa Michalika. Metropolita przemyski, były przewodniczący KEP, bywał przedmiotem zainteresowania mediów. Może się wydawać, że sporo o nim wiemy. Obraz, który wyłania się z książki Tomasza Krzyżaka portretów medialnych jednak nie przypomina.

Kim był? Co go ukształtowało? Z kim pracował? Czym się zajmował? Warto zobaczyć człowieka w perspektywie dłuższej niż ostatnie kilka czy kilkanaście lat. Spojrzeć na czas rzymski, bliską relację z Janem Pawłem II, pracę w Papieskiej Radzie ds. Świeckich i przy organizacji pierwszych Światowych Dni Młodzieży, okres gorzowski (w końcu przez 7 lat był ordynariuszem tej diecezji), na sytuację którą zastał w Przemyślu i to, co zdążył zdziałać przez ponad 20 lat. Sprawy trudne i konfliktowe ostatnich lat to tylko wycinek życia. I wnioskowanie o człowieku tylko na ich podstawie jest obarczone zbyt dużym błędem.

Książkę warto przeczytać także ze względu na solidną wiedzę o Kościele i jego funkcjonowaniu w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. W końcu wielu dorosłych dziś ludzi lat 70. czy 80. nie ma szans pamiętać. Szkoda, to co wtedy się działo ma potężne znaczenie także dzisiaj.

Tomasz Krzyżak: Nie mam nic do stracenia. Abp Józef Michalik. Biografia. Wydawnictwo WAM

Książkę można wygrać w naszym konkursie. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie:

Ks. dr Józef Michalik (wówczas) był ostatnim Polakiem zatrudnionym w Watykanie przez administrację papieża Pawła VI. W jakich latach pracował w Rzymie?

Prawidłowa odpowiedź brzmi: 1978-1986.

Dokładnie: jesienią 1977 otrzymał propozycję wyjazdu do Rzymu do pracy w Papieskiej Radzie ds. Świeckich, 2 marca 1978 został zwolniony z obowiązków w diecezji, kilka dni później wyjechał do Rzymu. W czerwcu 1978 roku został pełniącym obowiązki rektora Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie, 3 lipca Watykan zatwierdza jego nominację, wręcza mu ją osobiście Prymas Tysiąclecia 15 sierpnia.

Rok początkowy zasadniczo nie sprawiał problemu, natomiast niespodziewanie koniec okazał się problematyczny. Bulla Jana Pawła II o nominacji na biskupa gorzowskiego nosi datę 1 października 1986 r. 16 października tego roku w Rzymie Józef Michalik przyjął z rąk Jana Pawła II sakrę biskupią. W nocy z 20 na 21 października kanonicznie objął diecezję, 30 listopada uroczystym ingresem do katedry w Gorzowie Wielkopolskim rozpoczął posługę ordynariusza.