Bliziutko, w moim sercu

Staram się, żeby od mojego serca szedł do niej ogień, podtrzymując naszą miłość, pamięć, szacunek, rodzinę, którą budowaliśmy przez prawie pół wieku – słyszę, kiedy w półmroku krótkiego, zimowego dnia siedzimy w Michałkowicach w rodzinnym domu Józefa Skrzeka – muzyka, kompozytora, multiinstrumentalisty, założyciela i lidera zespołu SBB. Tu, po nagłej śmierci ojca Ludwika, który zginął podczas akcji ratowniczej w kopalni, mieszkał z mamą Marią, a potem z żoną Aliną i trzema córkami. Na stole w kuchni i w pokoju przed portretem żony płoną świece, rozświetlając jej zamyśloną twarz. To najjaśniejszy punkt wszystkich pomieszczeń. – Dlatego dbam o ten ogień tutaj i tam – pokazuje ręką w stroną cmentarza, bo nie chce używać tego słowa.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.