Z Kościołem po drogach życia

"To właśnie Duch Boży odnowi wasze siły, gdy przyjdzie zmęczenie czy zniechęcenie. Podtrzymywani przez Niego nie bójcie się dawać świadectwa nadziei, którą jesteście wypełnieni za Jego sprawą. Nie obawiajcie się pozwolić Mu poszerzać wasze serca..." - Benedykt XVI

Prawdziwy kult w Chrystusie

Jak dobrze czcić Boga? Na to pytanie w swojej środowej katechezie mówił papież, Benedykt XVI.

Zadanie jedności z Chrystusem to przykład, jaki daje nam też św. Paweł. Kontynuując poświęcone mu katechezy rozważymy dziś jeden z ważnych aspektów jego myśli, dotyczący kultu, jaki powinni sprawować chrześcijanie. W przeszłości lubowano się w stwierdzaniu dość antykultowej tendencji Apostoła, mianowicie „uduchowienia” idei kultu. Dziś rozumiemy lepiej, że Paweł upatrywał w krzyżu Chrystusa historyczny przełom, który przemienia i odnawia w radykalny sposób rzeczywistość kultu. Ta jego nowa wizja występuje przede wszystkim w trzech fragmentach Listu do Rzymian. Więcej:.


Święty Rajmund z Penyafort

Kto porządkuje własne sprawy, ten przyczynia się do zaprowadzania ładu w całym świecie.

Św. Rajmund z Penyafort zasłynął jako wybitny profesor prawa kanonicznego. Należał do grona pierwszego pokolenia dominikanów. Urodził się około roku 1170 w pobliżu Barcelony. Tam, w szkole katedralnej, rozpoczął swoją edukację. Około trzydziestego roku życia wyjechał do Bolonii, gdzie zdobył wszechstronne wykształcenie prawnicze. Wrócił do Barcelony, gdzie pomagał św. Piotrowi Nolasco w założeniu Zakonu Najświętszej Maryi Panny Miłosierdzia dla Odkupienia Niewolników. Głównym celem tego nowego zakonu było uwalnianie chrześcijańskich niewolników z rąk muzułmańskich.

Duchowni należący do tego zgromadzenia składali zobowiązanie oddania się w razie potrzeby w niewolę w zamian za przetrzymywanych przez muzułmanów niewolników. Sam Rajmund postanowił jednak zostać dominikaninem i pracować jako profesor prawa. Papież Grzegorz IX, powiadomiony o jego wybitnych umiejętnościach, wezwał go do Rzymu i mianował bliskim współpracownikiem, a także osobistym spowiednikiem. Głównym zadaniem, które powierzył Rajmundowi, było opracowanie jednolitego zbioru dokumentów prawa kościelnego. Papieżowi chodziło o uporządkowanie kościelnych przepisów. Więcej:.


Objawienie Pańskie

Bóg jest dla wszystkich. Dla tych, którzy Boga znaleźli, to przestroga, by nie chcieli zatrzymać Go tylko dla siebie lub tylko dla „naszych”.

To święto objawia Boga, który jest dla wszystkich. Bez wyjątku. Dla biednych i bogatych, mądrych i głupich, liberałów i konserwatystów, prawicowców i lewicowców, głęboko wierzących, niedowiarków i ateistów...

Święto Trzech Króli – tak zwykle mówimy o uroczystości obchodzonej 6 stycznia. Ewangelia nie mówi jednak ani królach, ani o ich liczbie. Mateusz pisze o mędrcach (dosł. magach) ze Wschodu. Nie wiemy, ilu ich było. Niektóre malowidła przedstawiały dwóch, czterech, sześciu czy nawet dwunastu mędrców. Ostatecznie ze względu na ilość darów (złoto, kadzidło i mirra) przyjęła się liczba trzy. Znacznie później zachodnia tradycja nadała im imiona Kacper, Melchior i Baltazar. Więcej:.


Boże Narodzenie w Kościołach wschodnich

Stosujące się do kalendarza juliańskiego Kościoły wschodnie Boże Narodzenie obchodzą 7 stycznia. Życząc wszystkim katolikom obrządku wschodniego w naszym kraju obfitości Bożych darów publikujemy tekst orędzie bożonarodzeniowego biskupów greckokatolickich w naszym kraju, Metropolity Przemysko-Warszawskiego Jana Martyniaka oraz Biskupa Wrocławsko-Gdańskiego Włodzimierza Juszczaka.

(...) Bóg, stając się człowiekiem, uniża siebie. Oto Boża kenoza – wyjście Boga do nas. To Jego droga – wyzwolić każdego z nas z pęt grzechu i śmierci, ażeby przywrócić w nas ikoną Syna Swego, aby pokazać prawdziwy obraz człowieczeństwa oraz przywrócić harmonię wszechświata zniszczonego upadkiem Adama. „On, będąc odblaskiem chwały Boga i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko mocą swego słowa. On, gdy dokonał oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawej stronie Majestatu na wysokościach” [Hbr 1,3]. „A Słowo stało się ciałem, i zamieszkało wśród nas” [J 1,14], aby dać udział każdemu w życiu samego Boga, ażeby wznieść nas na wyżyny. Narodzony Syn Boży, który od samego początku człowieczeństwa był znakiem nadziei, jak to głosili Patriarchowie i Prorocy, jest tą wielką nadzieją dla wszystkich nas dzisiaj. Więcej:.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6