O raju

Przed tygodniem było tu co nieco o raju, Księdze Rodzaju, Genesis. Dziś kontynuacja tematu. Głównie za sprawą wydanej niedawno przez Edycję Świętego Pawła książki „Ona zraniona. Od skrzywdzenia do wdzięczności”.

Na drodze ziemskiej wędrówki odnajdujemy w swoim sercu i umyśle różne dary pochodzące z Edenu. Zwykle są one przykurzone i jakoś uszkodzone, ale ich wartość jest nienaruszona. Pomagają nam nie tylko przetrwać, ale i rozwijać się, tworzyć możliwe, choć nieidealne szczęście.

Tak w rozdziale „Rajskie prezenty” pisze autorka tej publikacji, Agata Rusak – przede wszystkim psycholożka, bazująca jednak na chrześcijańskim rozumieniu człowieka. W swojej pracy terapeutycznej łącząca psychologię z duchowością.

Nie inaczej jest w książce „Ona zraniona” – opowieści zarówno o fikcyjnej, współcześnie żyjącej Oliwce, jak i o pramatce Ewie. Tej, która:

…zapamiętała sobie ten wspaniały stan na zawsze. Wie, czym jest raj. Od tej pory gdzieś w głębi swego serca każda kobieta to wie. Wszystkie mamy w sobie miarę szczęścia niczym wzorzec metra z Sèvres.

To znowu fragment rozdziału „Dzieci Edenu”. Być może brzmi to wszystko nieco feministycznie (Rusak pisze przede wszystkim do swoich sióstr w kobiecości), ale czytaliśmy sobie jej książkę z Żoną wspólnie. Na głos. I zapewniam, że i chop może znaleźć w tej publikacji sporo ciekawych wątków, tematów i podpowiedzi dla siebie. Bo któż z nas nie jest jakoś tam poraniony, skrzywdzony, nie znajduje się akurat na mniejszym, czy większym życiowym zakręcie. Nie przechodzi jakiegoś kryzysu, który jednak - jak zapewnia autorka - jest tak naprawdę nowym początkiem, mogącym nas doprowadzić do codziennego święta dziękczynienia.

Nic tylko sobie tego życzyć. Więc książkę „Ona zraniona. Od skrzywdzenia do wdzięczności” gorąco polecam, ale zachęcam też do „przeklikania” poniższych trzech wywiadów z Agatą Rusak, które wygrzebałem dla Państwa z naszych przepastnych, portalowych archiwów:

• Natury nie da się zagłaskać
• Siedmiolatka dorośnie...
• Smok wyjdzie z szafy

A co dziś do posłuchania? A też coś o raju. Bądźmy konsekwentni, choć… i nieco przewrotni, bo przed Państwem herbertowskie „Sprawozdanie z raju” w wykonaniu Jacka Bończyka, Mirosława Czyżykiewicza i Hadriana Filipa Tabęckiego: