List pasterski biskupa Ito z 22 kwietnia 1984 r. w sprawie objawień w Akita

3.
Dlaczego jednak takie zjawiska miały miejsce? Czyż nie mają one związku z orędziami przekazanymi za pośrednictwem figury Matki Bożej i usłyszanymi przez głuche uszy Agnieszki Sasagawy?
Pierwsze posłanie otrzymała rankiem 6 lipca 1973 w pierwszy piątek miesiąca. Od strony figury dochodził piękny głos:

«Moja córko, moja nowicjuszko, wiernie dochowałaś mi posłuszeństwa i porzuciłaś wszystko, by pójść za Mną. Czy kalectwo uszu jest dla ciebie bardzo dotkliwe? Twoja głuchota zostanie uleczona, bądź pewna. Bądź cierpliwa. To jest ostatnia próba. Czy rana na dłoni sprawia ci cierpienie? Módl się dla wynagrodzenia za grzechy ludzi. Każda z tej wspólnoty jest moją niezastąpioną córką. Czy dobrze odmawiasz modlitwę Służebnic Eucharystii? A zatem odmówmy ją razem:

«Najświętsze Serce Jezusa, prawdziwie obecne w Najświętszym Sakramencie, poświęcam Ci ciało i duszę dla całkowitego zjednoczenia się z Twoim Sercem, nieustannie ofiarowywanym na wszystkich ołtarzach świata, oddającym chwałę Ojcu i błagającym o nadejście Jego Królestwa. Proszę, przyjmij moją pokorną ofiarę. Użyj mnie, jak chcesz, na chwałę Ojca i dla zbawienia dusz. Najświętsza Matko Boża, nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Twego Boskiego Syna. Proszę, broń i ochraniaj mnie jako Swe wybrane dziecko. Amen.»

Módl się bardzo dużo za papieża, biskupów i kapłanów.»
Agnieszka Sasagawa utraciła słuch, kiedy pracowała jako katechetka w kościele w Myoko-kogen. Z powodu głuchoty przez jakiś czas przebywała w szpitalu Rosai w mieście Joetsu. Doktor Sawada w swej diagnozie stwierdził całkowitą głuchotę niemożliwą do wyleczenia i wydał dokumenty pozwalające na otrzymywanie z tego powodu zasiłku z funduszy państwowych. Nie będąc dłużej w stanie pracować jako katechetka, przybyła do Instytutu Służebnic Eucharystii w Akita, gdzie prowadziła życie modlitwy.
Drugie posłanie, podobnie jak pierwsze, zostało przekazane za pośrednictwem figury Najświętszej Dziewicy:

«Moja córko, moja nowicjuszko, czy kochasz Pana? Jeśli Go kochasz, słuchaj, co ci powiem. To bardzo ważne. Przekaż to swemu przełożonemu. Wielu ludzi na świecie zadaje Bogu cierpienia. Dla złagodzenia gniewu Ojca Niebieskiego pragnę dusz, które by Go pocieszały. Pragnę wraz z moim Synem dusz, które przez cierpienia i ubóstwo wynagradzać będą za grzeszników i niewdzięczników.

Ojciec Niebieski przygotowuje wielką karę dla całej ludzkości, by świat mógł poznać Jego gniew. Dla złagodzenia gniewu Ojca, wielokrotnie interweniowałam razem z Synem. Zapobiegłam nieszczęściom, składając w ofierze cierpienia Syna na krzyżu, Jego drogocenną Krew i ukochane dusze, które pocieszają Go tworząc zastęp ofiarnych dusz. Modlitwy, pokuta i mężne ofiary mogą złagodzić gniew Ojca. Pragnę tego także od waszej wspólnoty... żeby ukochała ubóstwo, poświęcała się i modliła dla zadośćuczynienia za niewdzięczności i zniewagi wyrządzane przez tak wielu ludzi. Odmawiajcie modlitwę Służebnic Eucharystii, mając świadomość jej znaczenia. Wprowadzajcie ją w życie, ofiarowujcie jako wynagrodzenie za grzechy. Niech każdy, stosownie do swych możliwości i stanu, całkowicie ofiaruje się Bogu.
Modlitwa jest konieczna nawet w świeckim instytucie. Dusze, które chcą się modlić, już się gromadzą, by być razem. Nie przywiązując zbyt dużej wagi do formy, bądźcie oddane i żarliwe w modlitwie, by pocieszyć Pana.»

Trzecie i ostatnie posłanie zostało przekazane także za pośrednictwem głosu płynącego od figury Najświętszej Dziewicy, 13 października tego samego roku:

«Moja córko, słuchaj dobrze, co ci powiem, i przekaż to przełożonemu. Jak już ci powiedziałam, jeśli ludzie nie będą pokutować i nie poprawią się, Ojciec ześle straszną karę na całą ludzkość. Będzie to kara większa niż potop, taka jakiej nikt nigdy przedtem nie widział. Ogień spadnie z nieba i zmiecie z powierzchni ziemi wielką część ludzkości, zarówno dobrych jak i złych, nie oszczędzając ani kapłanów, ani świeckich. Ci, którzy przeżyją, poczują się tak opuszczeni, że będą zazdrościć umarłym. Jedyną bronią, jaka wam pozostanie, będzie Różaniec i Znak dany przez Mojego Syna. Każdego dnia odmawiajcie modlitwę różańcową. Odmawiajcie Różaniec za papieża, biskupów i kapłanów.

Dzieło szatana przeniknie nawet do Kościoła w taki sposób, że kardynałowie wystąpią przeciwko kardynałom, biskupi przeciwko biskupom. Kapłani, którzy Mnie czczą, będą pogardzani i wystąpią przeciwko nim ich współbracia. Kościoły i ołtarze zostaną splądrowane, Kościół będzie pełen tych, którzy akceptują kompromisy. Z powodu działania szatana wielu kapłanów i poświęconych dusz porzuci swe powołanie. Szatan będzie występował szczególnie nieubłaganie przeciw duszom poświęconym Bogu. Myśl o utracie tak wielu dusz jest przyczyną Mojego smutku. Jeśli zwiększy się liczba i ciężar grzechów, nie będzie już dla nich przebaczenia.»

Przesłanie to zawiera warunek: «jeśli ludzie nie będą pokutować i nie poprawią się». Myślę, że jest to poważne ostrzeżenie. Wyczuwa się tu także macierzyńską miłość naszej Niebieskiej Matki zawartą w słowach: «Myśl o utracie tak wielu dusz jest przyczyną Mojego smutku.»
Gdyby obietnica zawarta w pierwszym przesłaniu z 1973 - i wyrażona w słowach: «Czy kalectwo uszu jest dla ciebie bardzo dotkliwe? Twoja głuchota zostanie uleczona» - nie została spełniona, można by poddać w wątpliwość wiarygodność tych przesłań. Obietnica ta została jednak spełniona w 9 lat po rozpoczęciu się choroby.

Zanim się to wydarzyło, osoba o wyglądzie anioła zakomunikowała Agnieszce Sasagawie (25 marca i 1 maja 1982):

«To głuchota jest przyczyną twych cierpień, prawda? Zbliża się chwila obiecanego uzdrowienia. Za wstawiennictwem Najświętszej i Niepokalanie Poczętej Maryi, dokładnie tak jak poprzednio, przed Tym, który jest prawdziwie obecny w Najświętszym Sakramencie, twoje uszy zostaną całkowicie uzdrowione, by mogło się wypełnić dzieło Najwyższego. Nadal będzie cię spotykać wiele cierpień i przeciwności pochodzących z zewnątrz. Nie musisz się niczego lękać.»

Wreszcie 30 maja 1982 w ostatnią niedzielę miesiąca w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, w momencie błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, jej uszy zostały nagle i całkowicie uzdrowione. Tego samego wieczoru zatelefonowała do mnie i normalnie rozmawialiśmy.

14 lipca odwiedziłem doktora Arai z oddziału otolaryngologii i okulistyki szpitala Czerwonego Krzyża w Akita, który stwierdził całkowitą głuchotę Agnieszki Sasagawy, kiedy przed 9 laty przybyła do Akita. Zapytałem go o wrażenia. Był zdumiony jej całkowitym uzdrowieniem. Doktor Sawada z Rosai de Joetsu, który był pierwszym badającym ją po tym jak ogłuchła, wydał orzeczenie lekarskie z datą 3 czerwca 1982 roku stwierdzające, że po dokonaniu szczegółowych badań zdolności słyszenia w obu uszach stwierdza, że stan Agnieszki Sasagawy nie wykazuje już żadnych anomalii.

Znam Agnieszkę Sasagawę od 10 lat. Jest kobietą zdrową na duchu, szczerą i nie sprawiającą problemów. Zawsze robiła na mnie wrażenie osoby zrównoważonej. W konsekwencji przesłania, o których otrzymaniu mi mówiła, nie wydają mi się być w żaden sposób wynikiem wyobraźni czy halucynacji.
Co do ich treści, nie ma w nich nic sprzecznego z doktryną katolicką lub zasadami moralnymi, a kiedy pomyśli się o aktualnym stanie świata, ostrzeżenia wydają się w wielu punktach właściwie przedstawiać sytuację.

Przekazując tu moje doświadczenia i refleksje dotyczące wydarzeń związanych z figurą Najświętszej Panny z Akita, uważam - jako biskup ordynariusz - za swój obowiązek odpowiedzieć na prośby wiernych i przekazać moje duszpasterskie wskazania w tej sprawie. Tylko biskup diecezji, w której mają miejsce tego rodzaju wydarzenia, jest uprawniony do uznawania tego rodzaju faktów. Kongregacja Doktryny Wiary przekazała mi wytyczne w tym względzie.

Utrzymywałem stały kontakt z Instytutem Służebnic Eucharystii od czasu jego powołania i dlatego dokładnie znam sytuację tego Instytutu i jego członkiń. Studiując historię objawień Maryi Panny jestem świadom, że zawsze tylko miejscowi biskupi zezwalali na kult Maryi Panny, kiedy objawiała się Ona w ich diecezjach.

Po długiej modlitwie i dojrzałej refleksji doszedłem, jako biskup Niigaty, do następujących wniosków:
1. Na podstawie badań przeprowadzonych do chwili obecnej nie można zaprzeczyć nadprzyrodzonemu charakterowi serii niemożliwych do wyjaśnienia wydarzeń, odnoszących się do figury Maryi znajdującej się w klasztorze Instytutu Służebnic Eucharystii w Yuzawadai Soegawa, Akita, diecezja Niigata. Nie znajdują się też w nich treści sprzeczne z wiarą katolicką i zasadami moralnymi.

2. W konsekwencji zezwalam w całej diecezji, nad którą sprawuję pieczę, na czczenie Matki Bożej z Akita, oczekując na opublikowanie przez Stolicę Apostolską ostatecznej decyzji w tej sprawie. Należy pamiętać, że nawet jeśli Stolica Apostolska opublikuje później pozytywny osąd dotyczący wydarzeń w Akita, to będzie to sprawa prywatnego objawienia, nie stanowiącego części doktryny. Chrześcijanie mają obowiązek wierzyć w treść Boskiego objawienia, które ustało wraz ze śmiercią ostatniego z Apostołów i zawierającego wszystko, co jest niezbędne do zbawienia.
Niemniej jednak Kościół brał dotychczas pod uwagę również prywatne objawienia o tyle, o ile służą one umocnieniu wiary. Zacytuję tu następujące fragmenty nauki katolickiej (wg «Précis de doctrine catholique.» Ancienne édition):

«Święci i aniołowie, zgodnie z wolą Bożą, otrzymali od Niego w nadmiarze łaskę i chwałę. Słuszne jest czcić ich, ponieważ w rezultacie oznacza to oddawanie chwały i dziękczynienia samemu Bogu. Spośród świętych Matka Boża cieszy się szczególnym uwielbieniem. Jest Ona nie tylko Matką naszego Zbawiciela, który jest Bogiem, ale także Matką nas wszystkich i jako Matka, pełna większej łaski Bożej niż wszyscy święci i aniołowie, wstawia się za nami». (art. 72)

«Obdarza się czcią figury i obrazy Chrystusa oraz świętych dla podtrzymania wiary, dla adorowania Chrystusa, dla uczczenia świętych. Taki akt staje się więc aktem oddawania chwały Bogu». (art. 170)
Na koniec błagam Boga, aby zesłał na was obfite łaski.
Z moim apostolskim błogosławieństwem,

John Shojiro Ito, biskup. Niigata, 22 kwietnia 1984, Wielkanoc.