Kwiaty spod wulkanu

Odtwarzacz, radio, kieszeń

A jeśli dla kogoś Różaniec jest monotonny, nużący? – Kluczową sprawą jest rozważanie tajemnic różańcowych, wydarzeń z życia Jezusa i Maryi. Słyszałam często radę, by się pomodlić: „Maryjo, weź mnie za rękę i stań tam ze mną, zaprowadź mnie w tę tajemnicę”. One splatają się z naszym życiem. Czasem człowiek myśli: przecież to moja historia... Mnie osobiście pomagają tzw. dopowiedzenia, dodawane w „Zdrowaś Maryjo” po imieniu Jezusa, np. „Jezus, który przemienił wodę w wino” – dodaje A. Kaczmarek. I wyjaśnia, że ostatecznie wszystko opiera się na wierności, wytrwałości. – Jeśli ktoś chce, znajdzie czas na modlitwę... Można zrezygnować z jakiegoś serialu, wstać trochę wcześniej. Nie jest tak, że musimy koniecznie mieć na Różaniec specjalnie wydzielony czas, odmawiać go w kościele na klęczkach. Kiedy odmawiałam nowennę, nagrałam sobie rozważania i korzystając z tego nagrania modliłam się przy wykonywaniu różnych domowych zajęć, nie musząc już wtedy odliczać kolejnych „Zdrowaś Maryjo”. Ludzie modlą się w tramwaju, w aucie (tu też pomocne są nagrania), spacerując z małym dzieckiem śpiącym w wózku, włączając się w Różaniec prowadzony np. na antenie Radia Maryja. Zakładają różańce na rękę, wsuwają w kieszenie. Pomysłów jest wiele. Koleżanka modli się zawsze, idąc piechotą do pracy. Gdy kiedyś chciała pozdrowić spotkanego po drodze księdza, z rozpędu wykrzyknęła: „Zdrowaś Maryjo!”. Ucieszył się, domyślił się, że odmawia Różaniec. Pani Ania podkreśla, że nie można odkładać modlitwy na później, ale wykorzystywać zdarzające się tu i tam wolne chwilki. Choć zna i takich, którzy – choć są już na emeryturze i mają więcej czasu – wolą wstać nawet o 4.00 rano, żeby pomodlić się, gdy jest cisza, spokój, nie zadzwoni telefon, nie trzeba iść po zakupy.

Żadne czary-mary

– Nowennę Pompejańską odmawia się zawsze w jakiejś intencji. Ale nie jest tak, że odmówimy nowennę, „pstryk” – i nasze prośby na pewno się spełnią – wyjaśnia pani Anna. – Czasem ludzie mówią: nie uprosiłem tego, co chciałem, ale otrzymałem inną łaskę. Coś się we mnie zmieniło, poradziłem sobie z jakąś trudnością... Łatwiej jest o modlitwę przy wsparciu innych. A. Kaczmarek wspomina o rozwijającym się w Polsce Apostolacie Nowenny Pompejańskiej – z ośrodkiem w Poznaniu, gdzie mieszkają inicjatorzy apostolatu, świeccy ludzie związani z pismem „Królowa Różańca Świętego”. Ojciec Krzysztof Piskorz OCD, będący członkiem jego redakcji, odprawia co miesiąc Eucharystię w intencji apostolatu. Odkąd pracuje we Wrocławiu, Msze św. odbywają się właśnie tu. W spotkaniach uczestniczy 30–40 osób w różnym wieku – od młodych po podeszłe w latach. Jest to czas, by porozmawiać, podzielić się swoimi doświadczeniami różańcowej modlitwy. Do apostolatu mogą należeć osoby, które odmawiają Nowennę Pompejańską, odmawiały ją lub zamierzają to zrobić. Właściwie jedynym obowiązkiem jest szerzenie modlitwy różańcowej, czci dla Matki Bożej z Pompejów. – Naszym marzeniem jest pielgrzymka do pompejańskiego sanktuarium – mówi A. Kaczmarek. Wielu turystów, będąc w tamtej okolicy, zwiedza tylko ruiny starożytnego miasta. A tuż obok jest przecież drogowskaz, jak samemu podnieść się z ruin.

Apostolat

Msze św. Apostolatu Nowenny Pompejańskiej odprawiane są w parafii pw. Opieki św. Józefa we Wrocławiu o 18.00 w każdy drugi poniedziałek miesiąca. Po Eucharystii odbywają się spotkania, na których można uzyskać więcej informacji na temat tego nabożeństwa. Tam również, albo pisząc do Poznania, można zapisać się do apostolatu. O nowennie i apostolacie warto poczytać m.in. na www.pompejanska.rosemaria.pl lub www.pompejanska.pl. Druga strona prowadzona jest przez parafię w Skoczowie, będącą polskim ośrodkiem kultu MB Pompejańskiej.