Indyjscy katolicy spodziewają się w niedługim czasie kanonizacji bł. Eufrazji od Najświętszego Serca Jezusa. Byłaby to druga indyjska święta w historii Kościoła katolickiego w Indiach. Syromalabarska zakonnica została wyniesiona do chwały ołtarzy w 2006 r.
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych poleciła przygotowanie tzw. positio – oficjalnej biografii przyszłej świętej. Dokumentację dotyczącą cudownego uzdrowienia sześcioletniego chłopca za wstawiennictwem siostry Eufrazji przekazano do Watykanu w zeszłym roku. Także w ramach procedur kanonizacyjnych nuncjusz apostolski w Indiach abp Salvatore Pennacchio złożył właśnie wizytę w Ollur (w stanie Kerala), gdzie żyła ta zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Karmelu. Jest to zgromadzenie Kościoła syromalabarskiego, pozostającego w unii ze Stolicą Apostolską. Gorliwie praktykowała kult Eucharystii i modlitwę różańcową. Wiele czasu spędzała na adoracji Najświętszego Sakramentu. Łączyła kontemplację z działaniem apostolskim. Nazywano ją «modlącą się matką» albo «chodzącym tabernakulum». Mówiąc o kulcie błogosławionej, rzecznik episkopatu Indii zauważył: „Tysiące ludzi odwiedza jej grób i modli się o jej wstawiennictwo. Wielu ludzi twierdzi, że za jej pośrednictwem otrzymało różne łaski. Stała się osobą, która jest adorowana i wychwalana przez ludzi” – powiedział ks. Babu Joseph.
Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o heroiczności cnót służebnicy Bożej został odczytany w obecności Jana Pawła II w roku 2002, a w roku 2006 siostra Eufrazja uznana została za błogosławioną.
Nie było ono związane z zastąpieniem wcześniejszych świąt pogańskich, jak często się powtarza.
"Pośród zdziwienia ubogich i śpiewu aniołów niebo otwiera się na ziemi".
Świąteczne oświetlenie, muzyka i choinka zostały po raz kolejny odwołane przez wojnę.
Franciszek zrezygnował z publikacji adhortacji posynodalnej.