Akt kultu

Pascha Domini cóż to jest? Czyn wielkanocny Jezusa to czyn kapłański. Według listu do Hebrajczyków śmierć krzyżowa, zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, to jeden wielki akt, to wejście arcykapłana przez krew własną do świątyni niebiańskiej, a więc to akt kultu (por. Hbr 9,12). Akt przeto Chrystusa, w którym uczestnictwo jest naszym prawdziwym życiem, ten akt jest w rzeczywistości kultem, kultem osobistym Słowa Wcielonego jako Głowy rodzaju ludzkiego, adoracją wielkości i Majestatu Ojca przez Syna w ludzkiej naturze. A więc i uczestnictwo nasze w tym akcie kapłańskim dokonywa się przez kult i to jest właśnie liturgia.

Patrząc jeszcze głębiej, kult Chrystusa, w który Kościół włącza się przez liturgię, jest wyrazem miłości Syna do Ojca (por. J 14,31) a więc ludzkim wyrazem stosunku między Osobami Boskimi, ludzkim wyrazem życia Boskiego. W tę swoją pieśń chwały Słowo Wcielone wciąga całe stworzenie. Cały wszechświat odnowiony jest wielkim misterium miłości i religii, adoracji i kultu, którego jedynym arcykapłanem jest Chrystus. Trzeba wziąć udział w tej pieśni jedynej, którą śpiewa Niebo, której pierwsze akordy zaintonował Chrystus na ziemi. Rolą właśnie naszej ziemskiej liturgii jest złączenie człowieka z Boskim Arcykapłanem i włączenie go w ten jedyny kult.

To włączenie nasze w Chrystusa Apostoł różnymi słowami określa: „Przyoblekliście się w Chrystusa” (Ga 3,27), „zostaliście z Nim [Chrystusem] złączeni w jedno” (Rz 6,5), „żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie” (Rz 6,11^b), „życie wieczne w Chrystusie Jezusie Panu naszym” (Rz 6,24) itd. By do tego dojść, by to się w nas stało i dokonało, rzecz jasna, ani środki ascetyczne, ani wyrobienie charakteru ani modlitwa prywatna nie wystarczają, ale muszą istnieć inne środki przez samego Chrystusa ustanowione. To właśnie jest miejsce liturgii.

Centrum jej stanowi Ofiara Chrystusa, przedłużająca się w Kościele pod postaciami chleba i wina a dokoła niej sakramenty, uświęcające człowieka, sakramentalia poświęcające rzeczy do użytku odkupionego człowieka, Liturgia Godzin uświęcająca godziny dnia i rok liturgiczny uświęcający cały czas, w którym żyjemy, wypełniając go rozważaniem i przeżywaniem kolejno wielkich Tajemnic Chrystusa.

***

Piotr Rostworowski OSB, W szkole modlitwy, Wydawnictwo Benedyktynów TYNIEC