Nie narzekają – działają!

W tym roku tylko kilka osób zgłosiło się na pierwszy semestr, stąd zadecydowaliśmy o zmianie formuły kształcenia. Zjazdy już nie będą odbywały się co tydzień, tylko raz w miesiącu, a na wykłady zaproszeni są również wszyscy dotychczasowi absolwenci – wyjaśnia ks. Janowski. W gronie absolwentów nie brakuje osób, które działają w radach gminnych, są członkami rad powiatowych, włączają się w Program Odnowy Wsi czy podejmują rozmaite działania na rzecz swojego środowiska lokalnego. Nie sposób nie wspomnieć m.in. śp. Józefa Webera, pierwszego prezesa Diecezjalnej Fundacji Rolniczej, czy śp. Huberta Kurzały, burmistrza Leśnicy, którzy byli mocno zaangażowani w działania na rzecz rolników. – Tam, gdzie jest lider, tam życie miejscowości nabiera kształtu, ludzie zaczynają zmieniać swoje otoczenie – podkreśla ks. Janowski.

Nie tylko o rolnictwie

Tegoroczni absolwenci, którzy dopiero co odebrali pamiątkowe dyplomy, podkreślają, że warto poświęcić jesienno-zimowe soboty na uczestnictwo w wykładach. – Lubię przebywać z ludźmi, poszerzać swoją wiedzę, zwłaszcza o rolnictwie, ekologii czy agroturystyce. Tu było to możliwe – mówi Eugeniusz Zuziak z Burgrabic. – Poruszaliśmy tematy bieżące, dyskutowaliśmy o sprawach ochrony środowiska, żywności modyfikowanej genetycznie. Poznaliśmy nauczanie Kościoła w tych kwestiach – podkreśla Stanisław Popiel z Kup. – Były wykłady z teologii i etyki, zaproszeni goście podejmowali m.in. zagadnienie eutanazji, aborcji czy in vitro – dopowiada Aneta Styrnol-Majowska z parafii w Opolu-Gosławicach, która na pierwsze spotkanie przyszła z ciekawości, a została trzy lata. – Czas wolny trzeba sobie dobrze wypełnić, dlatego namówieni przez nasze koleżeństwo, zdecydowaliśmy się z żoną zapisać na zajęcia. To obowiązek, który chętnie wypełnialiśmy – zaznacza Horst Wojczik z Popielowa. Słuchacze otrzymują indeksy, a jeśli chcą – mogą naukę zakończyć napisaniem pracy dyplomowej. Ale to nie o dyplom chodzi – on jest jedynie symboliczny. Najważniejsze są nowe przyjaźnie, zdobyta wiedza, a także odwaga, by robić coś dla innych.

Pierwsze i najważniejsze: trzeba chcieć

– Na wagę złota są ci, którym chce się coś robić dla swoich społeczności, którzy nie pytają „a co ja z tego będę miał?”. Gdyby wszyscy takim myśleniem się kierowali, to opolskie wsie nie wyglądałyby tak pięknie, nie byłoby tylu festynów, nie podejmowano by tylu nowych wyzwań – zauważa diecezjalny duszpasterz rolników. – Bóg każdego obdarował talentami. Trzeba je w sobie odkryć i zdobyć się na odwagę, by je spożytkować dla dobra drugiego człowieka. Czasem ludzie boją się, że przez innych zostaną wyśmiani, kiedy coś im się nie uda, ale we wspólnocie, która wyrosła przy naszym uniwersytecie, każdy znajdzie potrzebne wsparcie – zapewnia ks. Janowski, apelując do wszystkich, którzy narzekają, są zniechęceni i myślą, że już lepiej nie będzie: – Odważcie się przyjść! – Oferta naszego uniwersytetu kierowana jest do wszystkich mieszkańców wsi i małych miejscowości, nie tylko do rolników – zaznacza Urszula Karwaczyńska, która zajmuje się m.in. zapraszaniem prelegentów. A trzeba podkreślić, że z uczestnikami zajęć swoją wiedzą dzielą się zarówno naukowcy z Uniwersytetu Opolskiego, jak i specjaliści z Opolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego czy Izby Rolniczej. Przy zapisach nie jest ważne posiadane wykształcenie, nie trzeba mieć matury w kieszeni ani ukończonej szkoły średniej. Ważna jest chęć studiowania, poszerzenia horyzontów myślowych i formowania ducha. – Zapraszamy wszystkich, którzy chcą działać w swoich społecznościach, którzy chcą wyjść z domu, zawierać nowe przyjaźnie albo po prostu czegoś nowego się dowiedzieć – podkreśla Urszula Karwaczyńska