Trzeba innego stylu

Nie trzeba nam Kościoła spolegliwego, który wszystkiego się boi ale i nie potrzeba Kościoła ciągle o coś z kimś walczącego. Potrzeba Kościoła Chrystusowego.

Nie spodobały się Janowi Pospieszalskiemu zacytowane przez Gazetę Wyborczą słowa kardynała Nycza o potrzebie odpowiedzialności za słowo, oj nie spodobały. W kontekście niedawnej publikacji Rzeczpospolitej o rzekomym znalezieniu śladów trotylu i nitrogliceryny na wraku rozbitego pod Smoleńskiem samolotu. Na niezalezna.pl ukazał się jego kąśliwy komentarz, w którym kpi z arcybiskupa warszawskiego, że nie wypowiadał się, gdy media kłamały obwiniając za katastrofę pilotów, gdy mówiły o naciskach, o pijanym generale itd itp, ale teraz postanowił przypomnieć o zasadach moralnych obowiązujących dziennikarzy.

Nie bardzo pamiętam (te początki sklerozy ;-)) , co kardynał Nycz mówił o katastrofie smoleńskiej, więc spytałem wujka Googla (Nycz, smoleńska) Pierwszy z góry artykuł, który się pojawia odsyła na Onet. Informacja o Mszy w drugą rocznicę katastrofy, więc i fragmenty homilii. A w niej słowa o tym, by nie rozdrapywać ran, ale i o tym, że rana nieoczyszczona się nie goi. I apel o modlitwę za tych, którzy rany rozdrapują ale i za tych, którzy muszą tę ranę oczyścić, by mogła się zagoić Chyba pan Pospieszalski jednak z tym oskarżaniem Kardynała przesadza. Ale....

Ale najbardziej niepokoi mnie jednak co innego. No dobrze. Rząd, prokuratura i prorządowe media w sprawie  katastrofy (załóżmy) ferują nierzetelne i krzywdzące niektórych wyroki. Czy to znaczy, że drugiej stronie wolno odpłacać tym samym? Przepraszam, ale taka postawa zawsze jest sprzeczna z nauczaniem Kościoła. I wydaje mi się, że kto jak kto, ale katolicki kapłan, biskup i kardynał musi o tym przypominać.

Chrześcijanie, jeśli faktycznie chcą być solą ziemi i światłem świata muszą być inni. Muszą być Chrystusowi. Inaczej będą tylko jedną z wielu partii, z niezrozumiałych względów popierających takie czy inne rozwiązania. Zrządzeniem losu (a może Bożej Opatrzności) ciekawy przykład takiego stawiania sprawy przyszedł dziś... z Moskwy.

Patriarcha Cyryl, w swoim wystąpieniu radiowym, nawiązał do 400. rocznicy końca rosyjskiej Smuty. A za ów koniec uważa się przegnanie z Kremla polskich interwentów. Bić Lachów? Skądże znowu. Patriarcha, zapewne pamiętając swoją niedawną wizytę w Polsce mówił: „Świętowanie zwycięstwa rosyjskiego oręża nie oznacza triumfu nad wrogiem. My świętujemy nasze zwycięstwo, a nie ich porażkę. Prawdziwy wojownik zawsze czuje szacunek dla godnego przeciwnika”.

Trudne te polsko-rosyjskie stosunki. Jak sprawić, by przeszłość nie rzutowała negatywnie na przyszłość? Patriarcha daje odpowiedź. Zgodną zarówno z Ewangelią, jak i z narodową dumą Rosjan.

My też, szanując ludzka wrażliwość, musimy dawać na trudne pytania odpowiedzi zgodne z Ewangelią.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Archiwum informacji

niedz. pon. wt. śr. czw. pt. sob.
25 26 27 28 29 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 1 2 3 4 5 6