Św. Henryk z Uppsali najprawdopodobniej przybył do Skandynawii z Wysp Brytyjskich.
Robert Wilhelm Ekman (PD)
Św. Henryk
Patron Finlandii
Był jednym z gorliwych misjonarzy, którzy szerzyli wiarę chrześcijańską na tych terenach w XII wieku.
W szwedzkiej Uppsali pojawił się około 1153 roku wraz z papieskim legatem, który później sam został papieżem - Hadrianem IV.
Henryk rozpoczął budowę uppsalskiej katedry, której – ze względu na swą męczeńską śmierć – nie zdołał dokończyć. Zrobił to za niego święty król, Eryk IX.
Eryk wraz z Henrykiem brał udział w krucjatach przeciw pogańskim jeszcze wówczas Finom. Podczas jednej z takich wypraw Henryk poniósł męczeńską śmierć. Zginął z ręki Lalliego – człowieka, którego wcześnie ekskomunikował.
Tradycja głosi, iż zdarzenie to miało miejsce na zamarzniętym jeziorze Köyliönjärvi. Lalli, nie mogąc ściągnąć drogocennego, biskupiego pierścienia, odrąbał ponoć Henrykowi palec.
„Kapituła katedry w Abo (Turek) wzięła sobie za herb palec św. Henryka wraz z pierścieniem” – pisał ks. Wincenty Zaleski SDB w publikacji „Święci na każdy dzień”. Dowodził także, iż „kult św. Henryka wprowadził do Polski król Zygmunt III Waza, gdy u Stolicy Apostolskiej wyjednał przywilej, by w liturgicznym kalendarzu polskim znaleźli miejsce także święci Szwecji, jego ojczyzny”.
Grób świętego Henryka znajduje w Rzymie - w bazylice Santa Maria sopra Minerva.
Co roku, 19 stycznia - gdy przypada liturgiczne wspomnienie patrona - do Rzymu zjeżdża fińska, ekumeniczna delegacja, przyjmowana przez papieża.
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
W ramach kampanii w dniach 18-24 listopada br. zaplanowano ok. 300 wydarzeń.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.