Św. Henryk z Uppsali najprawdopodobniej przybył do Skandynawii z Wysp Brytyjskich.
Robert Wilhelm Ekman (PD)
Św. Henryk
Patron Finlandii
Był jednym z gorliwych misjonarzy, którzy szerzyli wiarę chrześcijańską na tych terenach w XII wieku.
W szwedzkiej Uppsali pojawił się około 1153 roku wraz z papieskim legatem, który później sam został papieżem - Hadrianem IV.
Henryk rozpoczął budowę uppsalskiej katedry, której – ze względu na swą męczeńską śmierć – nie zdołał dokończyć. Zrobił to za niego święty król, Eryk IX.
Eryk wraz z Henrykiem brał udział w krucjatach przeciw pogańskim jeszcze wówczas Finom. Podczas jednej z takich wypraw Henryk poniósł męczeńską śmierć. Zginął z ręki Lalliego – człowieka, którego wcześnie ekskomunikował.
Tradycja głosi, iż zdarzenie to miało miejsce na zamarzniętym jeziorze Köyliönjärvi. Lalli, nie mogąc ściągnąć drogocennego, biskupiego pierścienia, odrąbał ponoć Henrykowi palec.
„Kapituła katedry w Abo (Turek) wzięła sobie za herb palec św. Henryka wraz z pierścieniem” – pisał ks. Wincenty Zaleski SDB w publikacji „Święci na każdy dzień”. Dowodził także, iż „kult św. Henryka wprowadził do Polski król Zygmunt III Waza, gdy u Stolicy Apostolskiej wyjednał przywilej, by w liturgicznym kalendarzu polskim znaleźli miejsce także święci Szwecji, jego ojczyzny”.
Grób świętego Henryka znajduje w Rzymie - w bazylice Santa Maria sopra Minerva.
Co roku, 19 stycznia - gdy przypada liturgiczne wspomnienie patrona - do Rzymu zjeżdża fińska, ekumeniczna delegacja, przyjmowana przez papieża.
Odnotowano ofiary śmiertelne, ale konkretne liczby nie są jeszcze znane.
Biskup zachęca proboszczów do proponowania osobom świeckim tego rodzaju posługi.
Nauka patrzy na poczęte dziecko inaczej niż na zlepek komórek.