Dlaczego (niektórzy) Żydzi plują na niewiernych? To prowokujące pytanie było hasłem konferencji zorganizowanej w patriarchacie Ormiańskim w Jerozolimie. Organizatorem dzisiejszego sympozjum było Centrum Studiów Relacji pomiędzy Żydami, Chrześcijanami i Muzułmanami przy Otwartym Uniwersytecie Izraela prowadzącym nauczanie na odległość. Prelekcje wygłosili profesorowie Hebrajskiego Uniwersytetu w Jerozolimie i Hajfie.
W pierwszym wystąpieniu Yisca Harani, inicjatorka i koordynatorka konferencji, przedstawiła dokumentacje zdjęciową i filmową licznych aktów wandalizmu wobec kościołów, instytucji i symboli chrześcijańskich oraz upokarzających gestów plucia wobec duchownych i osób konserwowanych, jak również chrześcijańskich świątyń. Agresorami są głównie niektórzy młodzi Żydzi z fundamentalistycznych ruchów syjonistycznych i ortodoksyjnych środowisk.
Kilka dni temu naczelny rabin sefardyjski Jerozolimy, Shlomo Amar, surowo potępił takie ataki nazywając je „bezczeszczeniem imienia Boga” i „ciężkim grzechem”. Agresorów określił „nieodpowiedzialnymi ludźmi, którzy w ogóle nie przestrzegają Tory i jej nauczania”. Jeden z prelegentów (prof. Yair Fustenberg) przestawił stanowisko religijnych pism żydowskich, gdzie jest wiele pouczeń o przyjaznym i pokojowym nastawieniu do niewiernych, nie ma zaś żadnego usprawiedliwienia dla agresji wobec nich.
Podczas sympozjum nie zabrakło historycznych odniesień do aktów agresji chrześcijan przeciwko Żydom również przez opluwanie i wyszydzanie. Jako mniejszości religijne w krajach chrześcijańskich spotykali się oni najczęściej z dużą tolerancją i akceptacją. Ta lekcja historii powinna być obecnie wprowadzona w życie w Izraelu wobec mniejszości chrześcijańskiej.
Na zakończenie sympozjum adwokat Ori Narov, przedstawił aspekty prawne różnych form agresji i zaapelował o dokumentowanie wszystkich gestów nietolerancji. W tym celu została stworzona przez Y. Harani i jej zespół specjalna strona internetowa z formularzem pomagającym rejestrować gesty opluwania czy inne akty wymierzone przeciwko chrześcijanom w Izraelu.
Nad sprawami duchowymi nie mamy pełnej kontroli i należy być ostrożnym.
Synodalność to sposób bycia i działania, promujący udział wszystkich we wspólnej misji edukacyjnej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Symbole tego spotkania – krzyż i ikona Maryi – zostaną przekazane koreańskiej młodzieży.
Wraz z zakorzenianiem się praktyki synodalności w Kościele w Polsce - nadziei będzie przybywać.