Między ołtarzem a sądem

Wydawało się, że słowa nie wypowie. Ściśnięte gardło, usilne próby powstrzymywania łez… Zachowanie typowe dla kobiety dystyngowanej, na stanowisku, przyzwyczajonej do trzymania nerwów na wodzy. Trafiła do mnie od proboszcza, który dzwonił kwadrans wcześniej. Zna ją z codziennych Mszy św., kręgu biblijnego, wie, że dużo się modli… Ale nigdy nie przystąpiła do Komunii św., widocznie jest jakaś przeszkoda. Ostatnio ktoś ją poprosił, by została matką chrzestną jego dziecka. – Niech przyjdzie – powiedziałem. Więc Maria, tak ją nazwijmy (zarówno to, jak i inne imiona są zmienione), przyszła.