Dzień Świętości Życia Nie słowa, lecz czyny

– Rodzice niejednokrotnie muszą dojrzeć do przyjęcia dziecka adopcyjnego – mówi Barbara Łężak, dyrektor Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego w Katowicach. – Naszym zadaniem jest towarzyszenie im w tym procesie, tak by pokochali dziecko bezwarunkowo. Bo najważniejsze jest dobro dzieci, które w szczególny sposób czekają na miłość rodziców. Tego, czy dziecko dobrze trafi nigdy nie jesteśmy pewni – dodaje pani dyrektor. - Trzeba zaufać Bogu, bo przecież nie ma ludzi doskonałych.

Pracownicy katowickiego Ośrodka wspominają starającą się o dziecko parę, która żyła tylko w związku cywilnym. I właśnie adopcja przyczyniła się do tego, że sami, bez niczyjej namowy osoby te zdecydowały się zawrzeć ślub kościelny. Wiele małżeństw wybiera katowicki Ośrodek Adopcyjny m.in. ze względu na jego katolicki charakter. To budzi w nich większe zaufanie, ale i także i większe oczekiwania. Dlatego tak ważne jest, by przyszli rodzice w pełni dojrzeli do adopcji i by dobro dziecka stawiali zawsze na pierwszym miejscu.

Duchowa adopcja
W wielu parafiach archidiecezji podejmowana jest Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego. Jedną z nich jest parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach, gdzie Duchowa Adopcja prowadzona jest od 1996 roku. – Podjęliśmy tę inicjatywę po ogłoszeniu przez Jana Pawła II encykliki „Evangelium vitae” – wspomina Stanisław Harazin, jeden z członków grupy Duchowej Adopcji. – Dziś grupa osób, które wpisały się do Księgi Życia liczy około 30 nazwisk.

Przez 9 miesięcy członkowie grupy modlą się na różańcu w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Wiele osób podejmuje także dodatkowe, dobrowolne postanowienia, takie jak na przykład post, nabożeństwo Drogi Krzyżowej dziecka poczętego, modlitwa różańcowa w każdy pierwszy piątek miesiąca w intencji dzieci poczętych i daru rodzicielstwa dla oczekujących potomstwa, pomoc samotnym matkom i rodzinom wielodzietnym, wspieranie działań ustawodawczych, chroniących życie od poczęcia do naturalnej śmierci. Raz w roku grupa odnawia przyrzeczenia modlitewne. Uroczyste przyrzeczenia są podejmowane podczas Mszy Świętej w święto Zwiastowania Pańskiego 25 marca.

Błagać o przebaczenie
- Podczas rekolekcji animatorów na Jasnej Górze, usłyszałem wiele świadectw, matek i ojców, którzy wyznawali publicznie grzech aborcji na swoich dzieciach – mówi Stanisław Harazin.- Mimo iż ten grzech ciężki został im odpuszczony podczas spowiedzi świętej, czują oni nadal straszne piętno swego czynu. Dlatego przestrzegają innych i proszą by nie ustawać w obronie życia, by strzec młodego pokolenia od konsekwencji zabójstwa poczętych dzieci. Po usłyszeniu tych świadectw głęboko zrozumiałem, że to nie czas oskarżania, ale czas błagania Boga o przebaczanie za grzechy dzieciobójstwa, za cały ogrom zbrodni popełnionych na dzieciach poczętych.

Jedno z bezdzietnych małżeństw z pawłowickiej parafii uczestniczyło w Duchowej Adopcji od pierwszych przyrzeczeń. Po kilku latach modlitwy zdecydowali się na adopcję dwójki dzieci z domu dziecka. Dziś są szczęśliwą rodziną. Matka przyznaje, że Duchowa Adopcja pomogła im podjąć decyzję o realnej adopcji. A ojciec rodziny dodaje: „Dalej odmawiam modlitwę Duchowej Adopcji, bo nie mogę tracić czasu dla ratowania życia bezbronnych dzieci.”